جدایی و مستقل شدن کودک

جدایی و مستقل شدن کودک

برخی کودکان به اضطراب جدایی مبتلا هستند و نمی خواهند از والدین خود دور باشند، می خواهیم به روش های مختلف مستقل شدن کودک و افزایش توانایی جدایی از والدین در اطفال اشاره کنیم. هرگز به فرزندتان در این زمینه اصرار نکنید و با میل و رغبت خودش اتاق خواب وی را جدا کنید.

کودکان تا قبل از ۳ سالگی نسبت به هرگونه جدایی از کسانی که آن‎ها را دوست دارند و از آن‎ها مراقبت می‌‎کنند عکس العمل نشان می‌‎دهند. در اصطلاح متخصصان بهداشت و روان، به این واکنش «اضطراب جدایی» می‌‎گویند. امکان دارد که هر روز شما هنگام جدا شدن از کودک خود این عکس العمل را در او ببینید یا هنگامی که شما با تلفن صحبت می‌کنید یا به حمام می‌روید او به شدت گریه کند و این موضوع باعث عصبانیت و ناراحتی شما شود. برخی مادران به گریه کودک اهمیت نمیدهندو برای مستقل شدن او تلاش می‌کنند او را تنها بگذارند اما باید بدانیم که چه موقع برای مستقل شدن فرزندمان اقدام کنیم و بدون برنامه ریزی قبلی وسریع اقدام نکنیم و مراقبت‌‌های لازم را انجام دهیم تا در آینده کودک دچار مشکلات بیش‎تری نشود. این پروسه، زمان خیلی طولانی نیاز دارد. امکان دارد ماه‌ها وقت صرف شود تا این جدایی موقت برای کودک قابل درک شود. باید به مرور به او توضیح دهید که معنی این جدایی موقت این نیست که دیگر شما را نخواهد دید و بازگشتی وجود ندارد.

برای کم شدن این اضطراب از شش ماهگی که غذای کمکی را به فرزندتان می‌‎دهید یک قاشق هم دست او بدهید ،درست است که نمی‎تواند بخورد و فقط اطرافش را کثیف می‌‌کند ولی همین راه مستقل شدن کودک است. مقداری باید صبر و تحمل خود را بالا ببرید. این نا‌مرتبی ارزش استقلال وی را دارد. به مرور با افزایش سن و ورود به مهد میزان وابستگی کودک به شما کم می‌شود اما اگر نشد از روانپزشک اطفال کمک بگیرید.


به اشتراک بگذارید: پینترست تلگرام تامبلر لینکدین ایمیل

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.