درمانهای غیرضروری اشخاص ضعیف و پیر مبتلا به دیابت نوع ۲:با توجه به اینکه دیابت نوع ۲ یک بیماری دوران پیری است ولی افراد جوانی که چاق و کم تحرک هستند باعث ابتلا به این دیابت می شوند دیابت نوع ۱ بسیار کمتر از دیابت نوع ۲ است و معمولا افراد جوان تاثیر می گذارد. دیابت نوع ۱ معمولا قبل از سن ۴۰ سالگی آغاز می شود، اگر چه در افراد پیر هم ممکن است بندرت دیده شود مثلا در ایالات متحده، سن زمان تشخیص در حدود ۱۴ سالگی است.
به نظر می‌رسد درمان بیش از حد و غیر ضروری افراد مسن مبتلا به دیابت نوع ۲ از جمله افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی یا زوال عقل، با انسولین و سولفونیل اوره‌ها شایع است.
انسولین و سولفونیل اوره، داروهایی هستند که سبب افت شدید قندخون می‌شوند
درنتیجه درمان بیش از حد با این داروها می‌تواند منجر به هیپوگلایسمی شود.
در این تحقیق که توسط محققان مرکز دیابت لستر و دانشگاه لستر انجام شد، داده‌های ۲۴.۶۶۱ نفر از پرونده‌های سلامت ۱۶ پزشک عمومی در سراسر نورفولک استخراج و بررسی گردید. از میان این افراد ،
۱۳۹۷ نفر دارای سن ۷۰ سال یا بیشتر به دیابت نوع ۲ مبتلا بودند و تحت درمان با داروی سولفونیل اوره یا انسولین بودند.۶۴۴ نفر از این افراد به بیماری مزمن کلیوی (CKD) و ۶۰ نفر به زوال عقل مبتلا بودند.
در مبتلا به دیابت نوع ۲ این آنالیز نشان داد که ۳۰ درصد از شرکت کنندگان دارای مقدار
هموگلوبین A1c کمتر از ۵۳ میلی مول بر مول (۷درصد) بودند. محققان این میزان هموگلوبین A1c را به عنوان “درمان بیش از حد و غیر ضروری بالقوه‌ی دیابت” تعریف کردند.
درمان دیابت
هنگامیکه محققان نتایج را با نسخه‌ها مقایسه نمودند، دریافتند
که بخشی از افراد بطور بالقوه بیش از حد درمان شده اند:
· برای سولفونیل اوره‌ها: ۳۵ درصد از شرکت کنندگان
· برای انسولین: ۲۴ درصد ازشرکت کنندگان
· برای درمان ترکیبی انسولین وسولفونیل اوره: ۱۶ درصد از شرکت کنندگان
محققان به این نتیجه رسیدند که درمان بیش از حد و غیرضروری دیابت
در مبتلا به دیابت نوع ۲ در میان افراد مسن حتی در میان افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی و زوال عقل رایج است.
لازم به ذکر است که برخی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، توانایی تولید
انسولین کافی را به دلیل عدم کنترل بیماری دیابت در طی سالهای متوالی
از دست داده‌اند و بنابراین درمان با انسولین برای آنها ضروری است.
در مبتلا به دیابت نوع ۲ سوالات زیادی در مورد استفاده از سولفونیل اوره ها و دوز آنها وجود دارد،
زیرا این گروه از داروها می‌توانند منجر به هیپوگلایسمی شوند،
هیپوگلایسمی بویژه در افرادی که به بیماری مزمن کلیوی یا زوال عقل مبتلا هستند، مشکل آفرین است.
نتایج این تحقیق در مجله‌ی Diabetic Medicine منتشر شده است.
