از ارتباط امراض سرطانی در دوران کودکی با نازایی در بزرگسالی چه میزان اطلاع دارید؟آیا بچه دارنشدن در این افراد امکانپذیر است؟ داروی شیمی‌درمانی تا چه حد بر بچه‌دار شدن مبتلایان به سرطان تاثیر میگذارد؟ راههای مقابله با نازایی بیماران سرطانی به چه صورت می باشند؟
بیش از ۸۰ درصد از کودکانی که در دوران کودکی به سرطان مبتلا می‌شوند، تا بزرگسالی زنده می‌مانند. بنابراین، یکی از نگرانی‌های عمده محققان درباره این افراد، توانایی‌شان برای بچه‌دار شدن در آینده است. یکی از جدیدترین مطالعات در همین زمینه که در مجله Lancet Oncology منتشر شده است، نتایج تازه‌ای را نشان می‌دهد. براساس این گزارش، زنانی که از سرطان دوران کودکی با استفاده از شیمی‌درمانی زنده مانده‌اند،هنوز شانس خوبی برای بچه‌دار شدن دارند. با این‌حال این شرایط درباره مردان صدق نمی‌کند. محققان در این مطالعه به بررسی حدود ۱۱ هزار نفر از افرادی پرداختند که از سرطان دوران کودکی، جان سالم به در برده بودند.
این افراد از حدود ۱۴ نوع داروی شیمیایی در دوزهای مختلف استفاده کرده بودند و هیچ پرتوی در طول درمان به لگن یا مغزشان برخورد نکرده بود. نتایج نهایی نشان داد که ۷۰ درصد از این زنان در سن ۴۵ سالگی باردار شدند،در حالی که میزان باروری در بین خواهران آن‌ها به بیش از ۸۰ رسید. با این‌حال فقط ۵۰ درصد از این مردان در ۴۵ سالگی باردار شدند، در حالی که باروری برادران آن‌ها حدود ۸۰ درصد بود. محققان با توجه همین نتایج می‌گویند که اگر مردان از دوز بالای داروهای آلکیله و داروی شیمی‌درمانی خاصی به‌نام سیس‌پلاتین استفاده کنند، احتمال پدر شدن آن‌ها در آینده تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند.
