ضرب المثل دست کسی را توی حنا گذاشتن از کجا آمده است؟

ضرب المثل دست کسی را توی حنا گذاشتن

بارها و بارها ضرب المثل دست کسی را توی حنا گذاشتن را شنیده اید و از آن استفاده کرده اید در مطلب زیر میخواهیم ریشه و اصل این ضرب المثل را برای شما قرار داده ایم و میخواهیم بدانیم که این ضرب المثل از کجا آمده است.

در گذشته که وسایل آرایش و زیبایی به فراوانی امروز نبود، مردان و زنان دست و پا و سر و موی و گیسو و ریش و سبیل خود را حنا می‌بستند و از آن برای زیبایی و پاکیزگی و گاه برای جلوگیری از سردرد استفاده می‌کردند.برای این کار، مردان و زنان به گرمابه می‌رفتند و در شاه نشین آن دور هم می‌نشستند. حنا را آب می‌کردند و در یکی از گوشه‌های شاه نشین می‌نشستند و دلاک حمام نخست موی سر و ریش و سبیل و گیسوی آنان را حنا می‌بست و سپس “دست و پایشان را توی حنا می‌گذاشت”.

شخص حنا بسته ناگزیر بود که ساعت‌ها در آن گوشه‌ی حمام از جای خود تکان نخورد تا رنگ، خودش را بگیرد و دست و پایشان خوب حنایی شود. در این چند ساعت آنان برای آن که حوصله‌شان سر نرود با کسانی که مانند خودشان دست و پایشان توی حنا بود باب گفت و گو را باز می‌کردند و از هر دری سخن می‌گفتند. حمامی هم در این مدت از آنان با نوشیدنی‌های خنک کننده

( که به آن ها “تبرید” می‌گفتند) مانند آب هندوانه و انواع شربت، پذیرایی می‌کرد و چون آنان قادر به انجام هیچ کاری نبودند خود حمامی این نوشیدنی‌ها را بر دهان آنان می‌گذاشت تا بنوشند و کمبود آب بدنشان را که در این مدت بر اثر شدت حرارت حمام به صورت عرق بر سر و صورتشان جاری بود جبران کنند.این حالت که در آن شحص حنا بسته قادر به انجام هیچ کاری نبوده است بعدها رفته رفته از چهاردیواری حمام بیرون آمد و در دهان مردم به صورت ضرب المثل منتقل شد.