محققین و پژوهشگران هورمون GLP-۱ در مغز را مهمترین عامل برای کنترل اشتها میدانند. آن ها معتقدند این هورمون میزان خورد و خوراک و تغذیه ما را تعیین میکند پایین آمدن سطح این هورمون در بدن می تواند تمایل شما را به غذاهای مختلف تغییر دهد.
حتما دیده‌اید که بعضی افراد با یک کاسه سالاد سیر می‌شوند و نسبت به همین غذایی که خورده‌اند، احساس رضایت می‌کنند؛ در حالی که بعضی افراد باید انواع برگرها یا سیب‌زمینی سرخ‌کرده بخورند تا همین حالت را تجربه کنند. به نظر متخصصان، این مسئله بیشتر به کمبود بعضی هورمون‌ها در مغز مرتبط می‌شود. یکی از مطالعات اخیری که در Cell Reports چاپ شده است، نشان می‌دهد که پایین آمدن سطح هورمونی به نام شبه‌گلوکاگون‌پیتید-۱ (GLP-۱) در مغز موش‌های آزمایشگاهی باعث تمایل آنها به پُرخوری می‌شود، و در نتیجه این موجودات غذاهایی را ترجیح می‌دهند که چربی زیادی داشته باشد. این محققان معتقدند که GLP-۱ در هر دو سلول‌های مربوط به روده کوچک و مغز ترشح می‌شوند، و اگر میزان این هورمون در بدن به‌اندازه کافی باشد، سیگنال‌های سیری به‌درستی ارسال می‌شوند و کم‌تر به غذاهای پُرچرب تمایل پیدا می‌کنید.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اخیرا دارویی را تایید کرده که هورمون GLP-۱ دارد و برای درمان چافی استفاده می‌شود، اما راه اصلی برای مقابله با این وضعیت، برخورداری از خواب مطلوب ۷ تا ۸ ساعت است. یکی از مطالعات اخیر American Journal of Human Biology ثابت میکند که نداشتن خواب کافی و مطلوب، باعث تغییر در ترشح طبیعی هورمون گرسنگی می‌شود، و در نهایت شما را گرسنه‌تر و پُرخورتر میکند.
محققان در این مطالعه دریافتند که فعالسازی هورمون GLP-1 در سیستم مزولیمبیک از ارتباط بین نورون‌هایی که سبب بروز رفتارهای پاداشی مانند خوردن می‌شود جلوگیری میکند. بر اساس این نتایج، موشهایی که این هورمون در آنها فعال شده بود در مجموع غذای کمتری مصرف کرده و از همه مهمتر تمایل خود را به غذاهای پرچرب از دست داده بودند.
این منطقه از مغز، کنترل رفتارهای اعتیادآور مانند مصرف مواد مخدر و الکل و نیکوتین را نیز بر عهده دارد. از این رو، دانشمندان بر این باورند که این مطالعه پیامدهای گسترده‌ای در درک چگونگی عملکرد GLP-1 در تاثیر روی رفتارهای انگیزشی دارد.
اینکه چرا و چقدر غذا می‌خوریم و چه هنگامی از غذا خوردن دست می‌کشیم توسط سیستم عصبی مرکزی کنترل می‌شود، به همین دلیل درک انگیزه‌ای که سبب لذت از گرسنگی می‌شود بسیار اهمیت دارد.
درمانهای موثر در رابطه با چاقی بسیار محدود است. سالها پیش دارویی که شبیه هورمون GLP-1 عمل میکند برای اولین بار روی کسانی که به دیابت نوع ۲ مبتلا بودند به منظور بهبودی تحمل‌پذیری آنها به گلوکز استفاده شد. این دارو به تازگی توسط سازمان غذا و دارو تایید شده و در حال حاضر به عنوان داروی درمان چاقی استفاده می‌شود.
