مکان واقعی غار اصحاب کهف
داستان زندگی پر فراز و نشیب اصحاب کهف، شاید یکی از عجیب ترین داستان های قرآن کریم باشد.
از بهشتی شدن یک حیوان تا چندین سال استراحت کردن چند انسان فراری از حکومت ظلم بدون اینکه مرگ آن ها را تهدید کند، همگی گویای شگفت بودن داستان زندگی اصحاب کهف است. اصحابی که از ظلم حکومت زمانشان فرار کرده و به غاری پناه آوردند. غاری که حکم استراحتگاهی بزرگ برای خواب عمیق طولانیشان داشت.
در آیات ۹ تا ۲۶ سوره کهف به ویژگی های این اصحاب اشاره شده است .
در این گزارش به معرفی چند غار پرداختیم که روایت شده اصحاب کهف در آن جا حضور داشتند.
در خصوص محل غار اصحاب کهف مکان هایی زیادی ذکر شده است، اما در تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی، جلد ۱۲، صفحه ۴۳۸ در این خصوص گفته شده است «اینکه اصحاب کهف در کدام منطقه از روى زمین زندگى مى کردند و این غار در کجا قرار داشته، در میان دانشمندان و مفسران گفتگو بسیار است.
گرچه پیدا کردن محل دقیق این غار تأثیر زیادى در اصل داستان، نکات تربیتى و اهمیت تاریخی آن ندارد اما دانستن محل این حادثه مى تواند کمک به فهم بیشتر خصوصیات آن کند.
به هر حال، در میان احتمالات و اقوالى که در این زمینه وجود دارد دو قول به صحت نزدیک ترند:
نخست اینکه این حادثه در شهر «افسوس» واقع شده و این غار در نزدیکى آن قرار داشته است. ویرانه هاى این شهر، هم اکنون در نزدیکى «ازمیر» در «ترکیه» به چشم مى خورد، و در کنار قریه «ایاصولوک» در کوه «ینایرداغ» هم اکنون غارى دیده مى شود که فاصله چندانى از «افسوس» ندارد.
این غار، غار وسیعى است که مى گویند آثار صدها قبر در آن به چشم مى خورد و به عقیده بسیارى غار «اصحاب کهف» همین است.
به طورى که ارباب اطلاع نقل کرده اند، دهانه این غار به سوى شمال شرقى است و همین سبب شده که بعضى مفسران بزرگ در اصالت آن تردید کنند، در حالى که این وضع مؤید اصالت آن است زیرا قرار گرفتن آفتاب به هنگام طلوع در سمت راست غار و در هنگام غروب در سمت چپ ، مفهومش آن است که دهانه غار به سوى شمال و یا اندکى متمایل به شمال شرقى باشد.
عدم وجود مسجد و معبدى در حال حاضر در کنار آن، دلیلى بر نفى اصالت آن نیز نخواهد بود، چه اینکه ممکن است با گذشتن حدود ۱۷ قرن آثار آن معبد از بین رفته باشد.
دومین غار، غارى است که در نزدیکى پایتخت «اردن» یعنى شهر «امان» واقع شده است، در نزدیکى روستایى به نام «رجیب» در بالاى این غار، آثار صومعه اى دیده مى شود که طبق پاره اى قرائن، مربوط به قرن پنجم میلادى است که بعد از غلبه مسلمین بر آنجا تبدیل به مسجد شده و محراب و مأذنه دارد.»
علاوه بر موارد بالا، در برخی از روایات، در روستایی به نام لوشه در غزناطه، غاری دیده شده که جسد چند نفر همراه با یک سگ در آن وجود دارد. در کنار این غار یک مسجد و قصری به نام رقیم و در قسمت شمالی شهر، شهری به نام دقیوس وجود دارد. همچنین غاری در کشور آذربایجان غاری با مشخصات مشابه وجود دارد.
البته در کتب مختلف و تفسیرهاى گوناگون از شهرهاى دیگرى به نامهاى مختلف از جمله «فیلادرفیا» و کوه «آنجلس» سخن به میان آمده است. / باشگاه خبرنگاران
