مشکلات ژورنال نویسی چیست : ژورنال نویسی با وجود همه مزایایش یک مشکل دارد! خیلی‌ها فقط از ” مفهوم” ژورنال نویسی خوششان می‌آید و تعداد کمی هستند که واقعاً ژورنال نویسی را انجام می دهند. در تئوری خیلی خوب به نظر می رسد, ولی عادت کردن به آن موضوع دیگری است. اینجاست که باید به داستان اپرا وینفری برگردیم
چالش عادت کردن به ژورنال نویسی
نوامبر سال ۲۰۱۲ بود. اپرا بعد از خاتمه دادن به ۲۵ سال کار در تلویزیون نوشت: ” سال‌ها از قدرت و لذت شاکر و قدردان بودن طرف داری کردم. یک دهه کامل, یک دفتر قدر دانی داشتم که همیشه در آن می‌نوشتم و شما را هم تشویق می‌کردم که این کار را بکنید. بعد سرم شلوغ شده و برنامه‌هایم بیش از حد سنگین شد. هنوز هم هرچند شب یک بار سراغ دفترم می‌رفتم, ولی سنت هر روز نوشتن پنج چیز که قدردانشان بودم, کم کم کمرنگ شد
او یکی از دفترهای قدیمی‌اش را برداشت: ” در عجب بودم که چرا دیگر لذت هر لحظه را احساس نمی‌کنم. از سال ۱۹۹۶ به بعد؛ ثروتم بیشتر شده بود, مسئولیت‌های بیشتری داشتم و دارایی‌هایم افزایش پیدا کرده بود. خلاصه به نظر می‌رسید همه چیز صعودی رشد کرده بود, به جز احساس خوشبختی من. چطور بود که من, با تمام امکاناتی که برای لذت بردن از زندگی داشتم, یکی از آن آدم‌هایی شده بودم که هیچ وقت برای خوشی وقت ندارند؟ من ازهر جهت پیشرفت کرده بودم, ولی خودم چیزی حس نمی‌کردم, چون سرم بیش‌ازحد شلوغ بود. ” اپرا اعتراف کرد: ” ولی واقعیت این است که سال ۱۹۹۶ هم سرم شلوغ بود, اما قدردانی روزانه را اولویت می‌دانستم. روزم را مرور می‌کردم تا چیزی برای قدر دانی پیدا کنم و همیشه هم دست پر برمی گشتم “
بیشتر مردم می‌دانند که ژورنال نویسی کار مفیدی است, ولی هیچ وقت همت نمی‌کنند که به آن اولویت بدهند. مردم باید بدانند چکار کنند که ژورنال نویسی برایشان راحت شود و همچنین حس نکنند که به اجبار آن را انجام می‌دهند
