طراحی برنامه های تناسب اندام برای ورزشکاران حرفه ای باید این نکته را خاطرنشان کنیم که هنوز هم بردن بازی ورزشکاری بالای ۳۰ سال در مسابقات دوچرخه سواری، دو ماراتن یا بازیهای تیمی المپیک، خبرساز و هیجان انگیز است. واقعیت این است که ورزشکاران مسن تر چه آن هایی که حرفه ای هستند و چه آن هایی که تنها برای حفظ سلامتی و آمادگی جسمانی ورزش می کنند
بدنشان را آگاهانه تر ساخته و در حفظ آن کوشش می کنند. ورزشکاران امروز
امکاناتی چون کفش های اصولی تر، دستگاه ایی کاربردی تر و تجهیزاتی با ایمنی بیشتر در
اختیار دارند و از رهنمودهای علمی برای پیشگیری از صدمات،
تغذیه ی سالم و اجرای موثر تمرینات در مدت زمان کمتر استفاده می کنند.
از آنجا که بسیاری از ورزشکاران با تجربه از سنین جوانی ورزش کرده اند با بدنشان و درک
و احساس آن آشنایی بیشتری دارند. مثلا یک دونده ی بالای ۵۰ سال فرق بین درد ناشی
از پیچ خوردگی زانو که به چند روز استراحت نیاز دارد و درد ساده ای مربوط به
دویدن در سر بالایی را کاملا می داند. ورزش منظم تاثیری قطعی در کند شدن روند پیری دارد.
ورزشکاران مسن
شایان توجه است که ورزشکاران مسن تر بدون در نظر گرفتن تجربه و پیشینه ی خود در ورزش در مقایسه با همتایان جوانشان، باید رفتاری متفاوت در ارتباط با جسم خود در پیش بگیرند. با افزایش سن دوره ی بهبودی صدمات و کوفتگی های
ناشی از تمرینات شدید دیگر به سرعت دوران جوانی نخواهد بود زیرا در
خوش بینانه ترین شرایط توده ی عضلانی کاهش می یابد استخوان نازک می شود،
میزان ترشح هورمون های بدن تغییر می کند، اضافه وزن پیدا می شود.
تاندون ها کوتاه می شوند و در نتیجه بدن انعطاف خود را از دست می دهد. پس منطقی ترین کار تجدیدنظر در مورد اولویت ها و اهداف ورزشی است
