آیا فاژ درمانی جانشین درمان آنتی بیوتیک می شود ؟ فاژ کوتاه شده واژه ” باکتریوفاژ ” است و به دسته ای از ویروس ها اطلاق می شود که باکتری های هدف اختصاصی دارند. این ویروس ها را می توانید در هر جا که باکتری ها حضور داشته باشند , بیابید. برخلاف تصور عموم دانشجویان فاژ درمانی روش نوظهوری نیست و ریشه های این درمان حدودا به قرن بیستم برمی گردد . این درمان برخلاف آنتی بیوتیک ها فاژ به حفظ میکروفلور طبیعی بدن است و نوعی داروی هوشمند محسوب می شود , چرا که به میکروب خود حمله کرده , آن را از بین برده و بعد از مرگ میزبان خود نیز از بین می رود
باوجود این مزایا , فاژ درمانی هنوز موفق به طی مراحل طولانی تاییدیه سازمان جهانی غذا و دارو نشده است و از خطرات استفاده از فاز ها که دانشمندان را نگران کرده است , میتوان به امکان مقاومت دارویی در باکتری ها و به بار امدن عفونت های وسیع یا مبادلات ژن های مولد توکسین بین میکرو ارگانیسم ها اشاره کرد
چرا دیگر انتی بیوتیک های تازه ای به دست بیماران نمی رسد
مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها هم به تشدید این پدیده دامن زده است. با این وجود شاید بهتر باشد علت اصلی عدم تولید آنتی بیوتیک جدید را به جای زیست شناسی در اقتصاد جست و جو کنیم. . کم شدن علاقه تحقیقات و توسعه تولید در این حوزه به مسائل مالی وابستگی عمیق دارد . روند تحقیق و توسعه یک دارو بدین شکل است که برای هر داروی جدید هزینه زیادی می شود که از این میان به طور میانگین تنها ۲۰ درصد داروهای تولید شده از سد سازمان جهانی غذا و دارو می گذرند و راهی بازار می شوند , بنابراین سرمایه گذاران ترجیح می دهند , به جای تولید آنتی بیوتیک که پس از مدتی به دلیل مقاومت دارویی از رده خارج می شوند به کشف و توسعه داروهایی بپردازند که سود طولانی مدتی را نصیب شان کند
