دوست داشتن مواد غذایی با ژنتیک انسان ارتباط دارد
یک تحقیق تازه تایید کرده است که میان دوست داشتن زیاد شیرینی جات با ژن انسان ارتباط مستقیمی دارد در ادامه مطلب تاثیر ژنها بر مصرف شیرینی بیشتر صحبت خواهیم کرد و نتایج تحقیقات وپژوهشها را در اینمورد مطالعه خواهیم کرد و به بررسی تغییرات ژن ها خواهیم پرداخت.
نتایج مطالعات قبلی نشان داده اند که هورمونی به نامفاکتور رشد فیبروبلاست ۲۱(FGF21) که در کبد تولید می شود، ممکن است مصرف شکر را تنظیم کند، محققان در مطالعه ی اخیر می خواستند ارتباط بین تغییرات درFGF21 و تمایل به مصرف شیرینی را بیشتر بررسی کنند.
برای این کار، پژوهشگران دو مطالعه ی مرتبط با هم را انجام دادند. در ابتدا، آنها از داده های مطالعه ی Inter99 ، که در آن ارتباط ژنتیکی میل به مصرف شیرینی در هزاران فرد دانمارکی ۳۰ تا ۶۰ سال بررسی شده بود، استفاده نمودند. از شرکت کنندگان در این مطالعه، نمونه های خونی تهیه شد و از آنها خواسته شد تا به پرسشنامه ای مشتمل
بر ۱۹۸ سوال در مورد فرکانس مصرف مواد خوراکی پاسخ دهند.
محققان قبل از مقایسه ی تاثیر تغییرات این هورمون بر مصرف مواد غذایی شیرین، ژنوتیپ واریته هایFGF21 را در شرکت کنندگان مطالعه Inter99،مشخص نمودند.
یک تغییر رایج در ژنFGF21– آلل rs838133 A– به طور قابل توجهی با افزایش تمایل به مصرف شیرینی و آب نبات در ارتباط بود. شانس قرار گرفتن در یک سوم بالایی میل زیاد به شیرینی، برای افرادی که دارای این تغییر ژنتیکی بودند، ۱۹ درصد بیشتر بود.
در افرادی با این واریته همچنین شیوع کشیدن سیگار و مصرف الکل بطور قابل توجهی
بالاتر بود. اگرچه آنها کالری بیشتری مصرف نمی کردند اما افزایش مصرف
قند را با کاهش مصرف پروتئین و چربی جبران می نمودند.
با کمال تعجب، با وجود مصرف قند بیشتر، افراد دارای این واریته، همچنین تمایل به کنترل گلایسمیک بهتری دارند و هیچ ارتباطی با ابتلا به دیابت نوع ۲ در میان این افراد کشف نشد. افراد حامل این واریته، همچنین شاخص توده بدنی پایین تر و دور کمر کوچکتری نسبت به جمعیت متوسط داشتند.
Matthew Gillum، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، گفت:
ما کاملا در مورد آن هنوز مطمئن نیستیم. هر چند، قابل ذکر است که
اگر فردی دارای یک کپی از این آلل باشد، تمایل به مصرف ۳ گرم قند بیشتر
در روز و اگر دارای دو نسخه از این واریته باشد ۶ گرم قند بیشتر
در روز دارد .ما همچنین مشاهده نمودیم که این افراد قند را با غذاهای دیگر جایگزین می کنند، به همین دلیل مصرف کالری کلی آنها بدون تغییر باقی می ماند.
مطالعه دوم
مطالعه دوم با هدف بررسی تاثیر میزانFGF21 در جریان خون
در حالت ناشتا بر ترجیح مواد غذایی با طعم شیرین انجام شد.
در این مطالعه، محققان یک کارآزمایی بالینی با شرکت ۵۱ مرد و زن
سالم با سن ۱۸ تا ۳۹ سال و BMI نرمال انجام دادند.
محققان یک رابطه معکوس بین سطح FGF21 و ترجیح تنقلات شیرین یافتند.
غلظتFGF21 در جریان خون شرکت کنندگانی که تنقلات شیرین را دوست نداشتند،
۵۱ درصد بالاتر از کسانی بود که تنقلات شیرین را دوست داشتند.
محققان پس از آن، از ۴۱ نفر از شرکت کنندگان بالا دعوت کردند تا در یک دوره ی مشاهده ای دیگر، که شامل ۱۲ ساعت ناشتا و پس از آن مصرف ۷۵ گرم سوکروز بود، شرکت کنند. پس از مصرف سوکروز، سطح FGF21 به شدت برای هر دو گروه شیرینی دوست و افرادی که میل به شیرینی نداشتند، افزایش یافت، این نتیجه نشان می دهد که هورمون FGF21 مصرف شیرینی را تنظیم می کند.
محدودیت های مطالعه
یکی از محدودیتهای این تحقیق تکیه بر گزارش افراد شرکت کننده در مورد علاقه آنها
به مصرف شیرینی بود. محققان امیدوارند آزمایشات آینده بطور واقعی نشان دهد
که FGF21 در تنظیم مصرف شیرینی نقش دارد. آنها همچنین در حال برنامه ریزی برای بررسی ارتباط بین تغییراتFGF21 و مصرف الکل هستند. این مطالعه در مجله یCell Metabolism در ماه مه ۲۰۱۷ منتشر شده است.