موضوع انشاء درمورد ۲۲ بهمن ماه
وقتی بزرگ تر ها در مورد سال های انقلاب صحبت میکنند ، حس و حال عجیبی دارند ، از بیان شور و حرارت جوانان ، همبستگی مردم ، اتحاد نیروی های نظامی و ارتش ، شهادت و شکنجه های رهبران انقلاب و حتی وضعیت زندگی عادی مردم در کوچه و خیابان خاطرات زیادی دارند که وقتی برای ما تعریف میکنند حس میکنی آنها در یک جهان افسانه ای عجیب و غریب زندگی کرده اند . تجربیاتشان اگر چه جالب و شگفت آور است اما برای ما ملموس نیست .
نمیتوانیم درک کنیم که چطور همه آدم ها با هر عقیده و مرامی در کنار هم بودند. به هم کمک میکردند ، به هم پناه میدادند و یک صدا در برابر ظلم و استبداد شاهنشاهی ایستاده بودند. از این که بدون ترس از مرگ و شکنجه هر روز به خیابان ها می آمده اند و با تنها سلاحی که داشته اند یعنی جانشان خواستار اصلاح و تغییر زندگی شان بوده اند.
من فکر میکنم تنها چیزی که میتواند همه آدم های یک کشور را در کنار هم این اینطور متحد کند سلاح ایمان است . ایمان حقیقی که ما این روزها کمتر پیدا میکنیم، در آن روزگار انسان ها را به هم نزدیک کرده بود. طوری که هر طور که میتوانسته اند با کمترین امکانات به هم کمک میکردند تا هدف نهایی شان تحقق پیدا کند.
امروز گاهی باشنیدن خاطرات بزرگتر ها ، پدر ، مادر و حتی پدربزرگ و مادربزرگ آرزو میکنم کاش در آن روزگار زیسته بودم و طعم تلاش همگانی در جهت یک هدف والا را به جای زندگی در دنیایی که همه به فکر منافع خود هستند را تجربه میکردم . جنگیدن برای کشور،دین، عقیده و آزادی میتواند به زندگی رنگی خدایی بدهد … چیزی که این روزها جای خود را به جنگیندن برای منفعت ، رفاه شخصی، مال اندوزی و پایمال کردن حقوق دیگران داده است.
راستش با این که بزرگتر ها همیشه به ما میگویند که باید خدا را شکر کنیم که در رفاه و آسایش زندگی میکنیم و این که دیگر خبری از شلیک تیر و تفنگ و شکنجه نیست ، اما من بدون این که هیچ درک دقیقی از دهه فجر سال ۵۷ داشته باشم ، آرزو میکنم یکی از جوانان و نوجوانانی بودم که تا ۲۲ بهمن سال ۵۷ در صف های به هم پیوسته برای آزادی حقیقی میجنگیدم. یا در ۱۲ بهمن ۵۷ از شوق برگشتن رهبر انقلاب اشک میریختم…
رساله در طول دهه فجر مراسم و یاد بود های زیادی توسط طرفداران نظام جمهوری اسلامی ایران انجام می‌گیرد. همچنین در سازمان‌ها و ادارات دولتی اقدام به برگزاری سمینارها و همایش‌ها می‌شود. صدا و سیمای ایران نیز غالباً به پخش نماهنگ ها و تصاویر مربوط به روزهای مبارزات و تظاهرات می‌پردازد. همچنین جشنواره فجر که بزرگترین جشنواره دولتی فیلم، تئاتر و موسیقی ایران است معمولاً در طول دهه فجر برگزار می‌شود.
در مدارس نیز دانش آموزان کلاس‌های درس را با نوارهای رنگی، پرچم و عکس های زیبا از روزهای انقلاب اسلامی تزئین میکنند. در روز دوازده بهمن زنگ مدارس به مناسبت سالگرد ورود هواپیمای امام خمینی به ایران، در حدود ساعت نه و سی دقیقه نواخته می‌شود.
در این روز بزرگترین استقبال تاریخ در تهران برگزار شد، در حدود ساعت نه و سی دقیقه بامداد روز دوازدهم بهمن ماه هواپیمای حامل امام خمینی در میان تدابیر شدید امنیتی در فرودگاه مهرآباد برزمین نشست. امام خمینی در میان استقبال گسترده مردم تهران در ساعت یک بعد از ظهر وارد قطعه هفده که مدفن شهدای انقلاب بود، شد و سخنرانی خود را ایراد نمود.
در روز ۲۲ بهمن، آخرین روز از دهه فجر نیز که به عنوان تعطیل رسمی در تقویم رسمی ایران ثبت شده‌است، راهپیمایی حامیان حکومت ایران در شهرهای مختلف ایران با شکوه هرچه تمام تر برگزار می‌شود.
