رضا احدی در سن پنجاه و سه سالگی دار فانی را وداع گفت علت مرگ وی سرطان کبد عنوان شده است وی از پیشکسوت های تیم فوتبال استقلال است که به واسطه این بیماری عمر طولانی نکرد و از دنیا رفت.
۵۳ سالگی، می‌تواند اوج رسیدن به آرزوها باشد اگر بیماری امان‌ات را نبُرد. ۵۳ سالگی، می‌تواند قله‌ای باشد برای نظر انداختن به دوران طلایی زندگی‌ات؛ به دیدن خوشبختی فرزندان‌ات؛ به دیدن آرامش حضور در کنار همسرت بعد از یک عمر کار و تلاش بی‌وقفه. ۵۳ سالگی، می‌تواند اوج رسیدن به آرزوها باشد اگر بیماری امان‌ات را نبُرد. سخت است که ورزشکار باشی و ۵۳ سالگی، نقطه پایان زندگی‌ات بشود. سخت است که در دوران طلایی زندگی‌ات، «رودی فولر» ایران باشی و بیماری امان‌ات ندهد. سخت است اما ….
خبر درگذشت «رضا احدی» فوتبالیست پیشکسوت تیم استقلال و از اولین لژیونرهای ایران در لیگ آلمان، اهالی فوتبال را در غم بزرگ از دست دادن این یار قدیمی فرو برد. مرحوم احدی، چند هفته‌ای می‌شد که در اثر ابتلا به سرطان کبد روانه بیمارستان ایران‌مهر شده بود و با اینکه بسیاری از اهالی فوتبال به ملاقات وی رفته بودند، اما احدی و همسرش از بی‌وفایی دنیای فوتبال و ظلمی که در حق او شده بود، گله داشتند.
مرحوم احدی در آخرین مصاحبه خود گفته بود: «مرگ جلوی چشمانم است. این هم سرنوشت من بود که بیفتم گوشه مریض‌خانه. بیماری که رضا احدی و دیگران نمی‌شناسد. بنویسید مردم حلال کنند. دلم برای آن سال‌ها که ۷۰ هزار نفر یک‌صدا تشویقم می‌کردند، تنگ شده. دلم برای چمن امجدیه تنگ شده. بوی چمن امجدیه برای رضای تمام‌شده، بهتر از این داروهای تلخ است. اگر زنده ماندم که جواب محبت کسانی که بالای سرم آمدند را می‌دهم، اگر هم رفتم یادتان باشد بنویسید با دشمن هم از این کارها نکنند؛ ما که دوست بودیم. این فوتبال قاتل جان من شد. من فقط زمانی عزیز می‌شوم که جنازه‌ام دور امجدیه بچرخد و استخوان‌هایم زیر خاک سرد بپوسد. راستی دیشب ناصرخان آمد به خوابم و گفت: ناراحت نباش رضا. به خانه‌ام که بیایی دردانه می‌شوی».
سرطان کبد به وجود یک تومور بدخیم یا سرطانی در بافت کبد گفته می‌شود که ممکن است گاهی این تومور در قسمت‌های دیگر بدن به وجود بیاید و کم‌کم به کبد نفوذ کند. در این صورت می‌گوییم که سرطان به کبد فرد، متاستاز داده است. هر چند که شانس ابتلا به سرطان کبد در مردان بیشتر است اما خانم‌ها هم از شر ابتلا به این بیماری در امان نخواهند بود. معمولا سرطان کبد به دنبال ابتلا به سایر بیماری‌های زمینه‌ای کبد مانند سیروز کبدی، کبد چرب پیشرفته یا انواع هپاتیت (B و C) اتفاق می‌افتد.
سرطان کبد مانند خیلی از سرطان‌های دیگر، تاحدی بومی‌گزین است و نژادهای آسیای جنوب شرقی و آفریقای جنوبی، بیشتر به آن مبتلا می‌شوند. ضمن اینکه نمی‌توان از تاثیر مصرف نوشیدنی‌های الکلی در ابتلا به سرطان کبد هم چشم‌پوشی کرد.
درد مزمن و پیش‌رونده شکم، احساس وجود توده‌ای سفت در قسمت‌های بالایی شکم، وجود خون در استفراغ یا مدفوع یا کاهش وزن و اشتهای بدون دلیل، می‌توانند از علایم ابتلا به این نوع سرطان باشند. با این حساب اگر با چنین علایمی مواجه شدید، مبتلا به هپاتیت یا کبد چرب بودید یا سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان کبد را داشتید، حتما با پزشک خود در این مورد مشورت کنید تا تست‌های تشخیصی (سونوگرافی و آزمایش خون) در سنین مناسب (معمولا بالای ۴۰ سال) برای شما تجویز و وجود توده‌های احتمالی در کبدتان در مراحل اولیه بیماری، تشخیص داده شود. گاهی مصرف داروهای استروئیدی در میان ورزشکاران رشته بدنسازی هم می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را در آنها افزایش دهد. نارسایی کبد و انتشار بیماری به سمت ریه‌ها می‌تواند از شایع‌ترین عوارض ناخوشایند سرطان کبد باشد.
متاسفانه در موارد زیادی که بیماری پیشرفت کرده باشد، درمان آن ممکن نخواهد بود و شاید بتوان با مراقبت‌های پزشکی، تنها کمی از درد بیمار کم کرد. این در حالی است که تشخیص بیماری در مراحل اولیه می‌تواند راه‌های درمانی مختلفی مانند شیمی‌درمانی، جراحی برداشتن بخشی از کبد، جراحی پیوند کبد، فریز یا داغ کردن سلول‌های سرطانی، پرتودرمانی و دارودرمانی را پیش روی پزشک و بیمار قرار دهد.
پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های زمینه‌ای با خودداری از مصرف نوشیدنی‌های الکلی، مواد غذایی کپک‌زده (چون حاوی سم آفلاتوکسین هستند)، مواد غذایی چرب و سرخ‌کردنی و افزایش فعالیت‌های فیزیکی روزانه در کنار مصرف میوه‌ها و سبزی‌های تازه و سالم و حفظ تناسب اندام، راهی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان کبد خواهد بود.
