اختلالات نعوظ ناشی از عوامل مختلفی ممکن است در مردان ایجاد شوند انواع بیماری های جسمی و روحی در بروز این مشکل جنسی تاثیرخواهند گذاشت. همچنین برخی داروها نیز می توانند در بروز ناتوانی جنسی در مردان نقش داشته باشند.
بروز مشکلات جنسی در مردان، فقط مربوط به افزایش سن نمی‌شود. در بیشتر مردان ۴۵ ساله به بالا، ممکن است اختلالات نعوظ رخ دهد. اما با یافتن علت بروز چنین مشکلی و اجتناب از آن و همچنین با وجود روش‌های درمانی متعددی که امروزه وجود دارد، می‌توان به راحتی با این مشکل کنار آمد. بنابراین پیش از شروع به مصرف دارو، ابتدا به دنبال علل بروز این اختلال باشید. عواملی که به طور مختصر نام می‌بریم می‌توانند باعث بروز اختلال در عمل نعوظ شوند:
ابتلا به دیابت و سندروم متابولیک، فشار خون بالا، مشکلات قلبی و عروقی، حساسیت نسبت به فلزات، افسردگی، پایین بودن میل جنسی، مصرف دخانیات و الکل، مشکلات عصبی، انجام عمل جراحی بر روی پروستات، مشکلات مزمن کلیوی و مصرف داروهایی مانند، داروی فشار خون، ضد افسردگی، ضد حساسیت، مسکن دردهای آرتریتی، داروهای پارکینسون، داروی شل کننده عضلات، داروهای سرطان و داروهای منظم کننده ریتم قلبی. اگر به هر یک از این مشکلات مبتلا هستید،ابتدا به دنبال رفع آن باشید و در صورتی که هریک از این داروها را مصرف می‌کنید، از پزشکتان بخواهید که آن‌ها را تغییر دهد . پس از بررسی علت بروز اختلال نعوظ و برطرف کردن آن، اگر هنوز با مشکل روبه‌رو بودید، می‌توانید به فکر درمان باشید. ابتدا سعی کنید به هر روشی که می‌توانید از استرس خود بکاهید تا عصب‌های پاراسمپاتیک، دوباره در بدنتان فعال شوند. این سلسله اعصاب عامل پدیده نعوظ هستند. می‌توانید از مدیتیشن، یوگا، ماساژ درمانی و کلاس‌های مشاوره کمک بگیرید.
اگر باز هم به نتیجه نرسیدید، باید از دارو استفاده کنید. معروف‌ترین داروهایی که معمولا برای درمان اختلالات نعوظ تجویز می‌شوند، سیالیس (Cialis)، لویترا (Levitra) و ویاگرا (Viagra) هستند که با افزایش نیترو اکسید در خون، باعث تأخیر در خون‌رسانی به رگ‌های آلت تناسلی می‌شود. البته این داروها عوارض شایعی مانند اسهال، سرگیجه، سردرد، سوزش معده، دل‌درد و آب‌ریزش بینی دارند. برخی دیگر از اثرات جانبی این داروها،حساسیت، درد قفسه سینه، ضعف، ضربان نامنظم قلب، فراموشی، بی‌حسی دست و پا، ارضای دردناک، تشنج و افت ناگهانی قدرت شنوایی یا بینایی است. قطعا این اثرات بسیار آزاردهنده هستند. روش درمانی دیگری نیز وجود دارد که از یک وسیله برای حل مشکل کمک می‌گیرد. گاهی اوقات استفاده از این وسیله با درد و خونریزی همراه است.
روش بعدی، تزریق داروی سفت کننده عروق به لایه بیرونی آلت است که با آموزش قبلی، توسط خود فرد انجام می‌شود. در این روش نیز اگر پس از تزریق، کمپرس صورت نگیرد ممکن است جای زخم بر روی آلت باقی بماند. همچنین اگر دوز داروی تزریقی بالا باشد، ممکن است حالت نعوظ تا چندین ساعت ادامه پیدا کند و شما را به نتیجه دلخواه نرساند. بنابراین بهتر است پیش از هر چیز به دنبال برطرف کردن عامل بروز اختلال و سپس با مشورت پزشک، استفاده از داروهای گیاهی باشید.
