زمستان , فصل یکرنگی خوش آمد : زمستان رسیده تا با برف‌های سفیدش, قدرت خود را به رخ طبیعت بکشد و با شستن آلایندگی‌های طبیعت, شرایط را برای فرا رسیدن بهار سر سبز آماده کند. بالاخره طبیعت, پاییز, این شاه زرد پوش را از دور خارج کرد و با یک شب خاطره انگیز و طولانی یعنی یلدا به استقبال دی ماه رفت. حالا دی آمد. آدم برفی‌های جدید دوباره متولد می‌شوند و در گوشه حیاط خانه‌ها حسابی چشم نوازی می‌کنند. زمستان آمد و بار دیگر سنجاب‌ها در طبیعت باید از لابه لای برف‌ها, فندق‌های پنهان شده خود را جستجو کنند
بسیاری زمستان را فصل خواب طبیعت تعبیر می‌کنند. این فصل هر چند در ظاهر سرد است, اما واقعیت چیز دیگری است. شب‌ها طولانی‌تر می‌شوند و این یعنی فرصتی برای شب نشینی های خانوادگی در زمستان. اگر پای صحبت قدیمی‌ها و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ‌ها بنشینیم, زمستان را این‌گونه توصیف می‌کنند که با جمع شدن دور کرسی گرم و سرو خوراکی‌هایی همچون لبو, کدو حلوایی , شلغم و غیره به مصاحبت با یکدیگر می‌پرداختند و گهگاه با شاهنامه خوانی سرمای زمستان را گرم می‌کردند و لذت می‌بردند
زمستان , فصل یکرنگی خوش آمد
هرچند امروزه به دلیل مشغله‌های فراوان, این شب نشینی ها کمرنگ‌تر شده است, اما بازهم زمستان, این عالی‌جناب سفید پوس, زیبا و بی رقیب است. چه چیزی زیباتر از رقص دانه های ظریف برف و نشستن آن‌ها روی زمین است؟ زمستان فصل یک رنگی است, تمیز و زیبا و سفید, پاک و بی آلایش. این یک رنگی و پاکی, سرنخ بسیاری از شاعران برای سرودن در توصیف زمستان هم شده است سکوت برف زیباست, اما صدای خشک و پوک قدم‌های ما هنگام عبور از روی برف, موسیقی خاص طبیعت است که سکوت آن رارا حتی زیباتر هم میکند. نگاه کردن به ریزش برف از پشت پنجره و نوشیدن یک فنجان قهوه داغ چه دل چسب است. این‌ها همه از المان‌های جذاب زمستان هستند که زیبایی آن را دو چندان می‌کنند
هوا سرد می‌شود و دل, گرم و همزمان با این سردی , مردی با چرخی پر از یا قالی و لبوی داغ وارد میدان می‌شود و با بخار حاصل از پخت آن ها, چشم و دل همه را به خود جذب میکند. کمی آن‌طرف تر هم, بو و دود ناشی از کباب کردن جگر, ما را سر دو راهی انتخاب قرار می‌دهد
