طب سنتی و خواص چغاله بادام و گوجه سبز
این دو میوه که نوبر بهار است خاصیت فراوان دارند اما همانطور که می دانید اگر هر چیز را زیاد از حد مصرف کنیم مضراتی نیز دارد در این جا محققان طب سنتی به بیان خواص و مضرات گوجه سبز و چغاله بادام می پردازند، بخوانید گفته های طب سنتی و خواص چغاله بادام و گوجه سبز در ادامه مطلب .
پژوهشگر طب سنتی درخصوص چغاله بادام و گوجه سبز اظهار داشت: چغاله بادام و گوجه سبز جزو میوه‌های نوبرانه بهار و دارای طبع بسیار سرد هستند، گوجه سبز خاصیت غذایی و دارویی داشته، اما چغاله بادام نسبت به گوجه سبز خواص کمتری دارد، زیرا بادام پس از خشک شدن بیشترین خاصیت غذایی و دارویی پیدا می‌کند.
چغاله بادام و گوجه سبز هر ۲ خاصیت قابض کنندگی دارند، ولی چغاله بادام بسیار دیر هضم است. البته گوجه سبز خاصیت ۲ گانه دارد یعنی اگر به صورت پخته مصرف شود برای رفع مشکل یبوست(Constipation) مفید است و به شکل خام موجب یبوست می‌شود.
طب سنتی با بیان اینکه افراد نباید در مصرف چغاله بادام و گوجه سبز زیاده روی کنند، مصرف بیش از حد چغاله بادام و گوجه سبز سبب نفخ، دل درد، تهوع، یبوست و در برخی موارد اسهال می‌شود، همچنین برای رفع نفخ(Bloat) و دل درد ناشی از خوردن گوجه سبز، استفاده از آن به همراه کمی نعناع و گلپر ضروری است. اشخاص باید گوجه سبز و چغاله بادام را قبل از مصرف به خوبی بشویند.
گوجه سبز سرشار از ویتامین c، اسید مالیک و سیتریک است. در هر ۱۰۰ گرم گوجه سبز ۸.۵ گرم کربوهیدرات، ۲.۸۴ گرم چربی، ۱.۶ گرم پروتئین و ۰.۵ درصد فیبر خام موجود است. مصرف ۱۰۰ گرم گوجه سبز ۵ درصد از نیاز بدن به ویتامین A، ۱.۲ درصد ویتامین ب ۱ (تیامین)، ۱.۹ درصد ویتامین ب ۲ (ریبوفلاوین) و ۲.۸ درصد ویتامین ب ۳ (نیاسین)، ۱۳ درصد ویتامین C ، ۱.۵ درصد کلسیم، ۲. ۲ درصد فسفر، ۵ درصد آهن و ۳.۶ درصد پتاسیم را تامین می‌کند.
افزودن نمک دریا به گوجه سبز برای جلوگیری از آسیب مینای دندان ضروری است، اشخاصی که دچار فشار خون(blood pressure) بالا و اختلالات قلبی و عروقی هستند، باید از اضافه کردن نمک به این میوه خودداری و در مصرف گوجه سبز خام احتیاط کرده و آن را به شکل پخته میل کنند.
متخصصان طب سنتی اعلام کردند که مصرف گوجه سبز تاثیر چشمگیری در نابودی سلول‌های سرطانی دارد. از آن جایی که گوجه سبز حاوی آهن و ویتامین C است، بنابراین مصرف متعادل آن در زنان باردار توصیه می‌شود. گوجه سبز نقش بسزایی در کاهش فشار و چربی خون، حذف رسوبات خون، نابودی سلول‌های سرطانی، جلوگیری از پیر شدن سلول‌ها و تنظیم عملکرد روده و معده دارد.
مصرف گوجه سبز موجب تعادل اسیدی و بازی در جریان خون می‌شود، همچنین اشخاص باید از بلعیدن هسته‌های گوجه سبز پرهیز کنند به دلیل اینکه هسته‌های این میوه حاوی ماده سمی به نام “سیاندریک” هستند که این ترکیب به گلبول‌های قرمز آسیب می‌زند.
در گوجه سبز ماده‌ای طبیعی به نام اسید بنزوئیک است که خاصیت ضد میکروبی دارد. استفاده از گوجه سبز به خصوص برای افرادی که مزاج صفراوی و کبد گرم دارند، بسیار مفید است، اما این گروه از اشخاص نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.
افراد از چغاله بادام در قدیم برای استحکام بخشی به لثه و ریشه دندان‌ها استفاده می‌کردند. همچنین چغاله بادام سرشار از کلروفیل است که این ماده در دستگاه گوارش موجب تولید منیزیم می‌شود. منیزیم تاثیر بسزایی در کاهش گرفتگی عضلات دارد، اما اشخاص باید توجه داشته باشند که مصرف بیش از حد چغاله بادام نیز منجر به گرفتگی عضلات می‌شود.
چغاله بادام‌های تلخ دارای ماده‌ای سمی به نام “اسید سیاندریک” هستند که استفاده از آن‌ها سبب مسمومیت می‌شود بنابراین افراد باید از خوردن چغاله بادام‌های تلخ امتناع کنند.
