چسبندگی جفت به دیواره رحم عوارض زیادی برای مادر و جنین در بردارد برای تشخیص این عارضه سونوگرافی پلاسنتا اکرتا باید انجام شود غالبا مادرانی که برای بار سوم قصد زایمان به روش سزارین دارند حتما باید از عدم چسبندگی جفت خود اطمینان حاصل پیدا کنند.
جفت چسبیده به رحم یا در اصطلاح پزشکی، پلسنتا اکریتا، به شرایطی گفته می‌شود که جفت محکم به دیواره رحم می‌چسبد و برخلاف جفت‌های عادی، به هنگام زایمان جدا نمی‌شود. در چنین شرایطی جفت به صورت غیر عادی در داخل بافت‌های رحمی رشد می‌کند و حتی در برخی موارد خود را به عضلات خارجی رحم نیز می‌رساند که باعث خونریزی در سه ماهه سوم بارداری و به هنگام زایمان می‌شود و جان مادر را به خطر می‌اندازد.معمولا در صورت وجود جراحت در دیواره رحم، جفت به این شکل با بافت‌های رحمی تلفیق می‌شود. متأسفانه در سال‌های اخیر به ویژه با افزایش عمل‌های سزارین، این پدیده در جهان رو به افزایش است. این مشکل مانع تولد نوزاد سالم نمی‌شود اما می‌تواند پیچیدگی‌های بارداری را زیاد کند.
زنانی که سابقه بیش از یک عمل سزارین یا عمل‌های دیگر بر روی رحم خود دارند، بیشتر در معرض بروز چنین مشکلی در بارداری‌های بعدی خود هستند. امروزه از بین هر ۵۳۳ بارداری یک مورد با چنین مشکلی روبه‌رو می‌شود و این در حالی است که پیش از رواج عمل سزارین این آمار یک مورد از ۴۰۲۷ مورد بوده است. از دیگر فاکتورهای خطر بروز چنین مشکلی، جفت سر راهی، سن بالای ۳۵ مادر و ابتلا به اندومتریوز و فیبرویید است.
اگر در سه ماهه سوم بارداریتان با هرگونه خونریزی یا لکه‌بینی روبه‌رو شدید، با پزشکتان تماس بگیرید. معمولا این مشکل به وسیله سونوگرافی تشخیص داده می‌شود. در صورت وجود چنین مشکلی، پزشک متخصص، زایمان به روش طبیعی را برایتان ممنوع می‌کند زیرا خونریزی بیش از اندازه جان شما را به خطر می‌اندازد. سپس زمانی را که معمولا در ۳۴ هفتگی است برای عمل سزارین معین می‌کند. علاوه بر این در طی عمل سزارین باید قسمتی از رحم شما که جفت به آن چسبیده است را جدا کند.
چسبندگی جفت در اغلب موارد علامتی در طی بارداری ندارد، اگرچه احتمال خونریزی رحمی در طی سه ماهه سوم بارداری وجود دارد.
اگر در طی سه ماه سوم بارداری دچار خونریزی رحمی (خونریزی از طریق واژن) شدید، فورا به پزشک متخصص خود مراجعه کنید.
اگر خونریزی شدید باشد، نیاز فوری به درمان پزشکی دارید.
