قطره چشمی، بجای تزریق دارو برای معالجه عارضه های چشمی بیماری دیابت :پژوهشگران دانشگاه ناتینگهام موفق شدند که یک معالجه جدید بتواند بتواند بجای تزریق دارو به چشم اشخاص مبتلا به دیابت که این بیماری بر چشم آنها عارضه بجا گذاشته است درست کنند
قطره چشمی، بجای تزریق دارو برای معالجه عارضه های چشمی بیماری دیابت درحالیکه تزریق به یک بخش اصلی از زندگی روزانهی بسیاری از افراد مبتلا به دیابت تبدیل شده است اما تزریق دارو در چشم، درمانی است که برای یکی از عوارض چشمی دیابت به نام diabetic maculopathy انجام میشود و نیاز به مراجعهی مکرر بیمار به متخصص چشم دارد.
ماکولوپاتی دیابتی چیست
ماکولوپاتی دیابتی، هنگامی رخ میدهد که بخشی از شبکیه که مسئول دید مرکزی است،
تخریب شود. افرادیکه برای سالها به رتینوپاتی دیابتی مبتلا هستند در معرض خطر ماکولوپاتی دیابتی هستند و
این افراد برای جلوگیری از تخریب و آسیب بیشتر شبکیه نیاز به تزریق دارو در بخش سفید چشم خود دارند. درمان تزریقی داروی ضد VEGF برای این عارضه موثر است و غالباً باید ماهانه تزریق شود اما برای بیماران مواجه شدن با تزریق چشمی میتواند مشکل باشد.
محققان در حال کار بر روی ابداع قطرهای چشمی برای درمان دژنراسیون ماکولای وابسته
به سن هستند، قطره چشمی، بجای تزریق دارو برای معالجه عارضه های
چشمی بیماری دیابت این بیماری شباهتهایی با عوارض ماکولا در بیماران
دیابتی دارد. محققان با کمک مالی ۳۷ هزار پوندی مرکز تحقیقات ملی
چشم و کمک مالی ۶۰ هزار پوندی ناتینگهام فراماسون در حال بررسی این نوع درمان هستند.
دیابت و کاهش بینایی
قطره چشمی، بجای تزریق دارو برای معالجه عارضه های چشمی بیماری دیابت پرفسور David Bates استاد انکولوژی دانشکدهی پزشکی وعلوم بهداشتی دانشگاه ناتینگهام گفت: دیابت یکی از علل اصلی و قابل پیشگیری
در کاهش بینایی در جمعیت شاغل انگلیس است،
ابداع قطرهی چشمی برای مقابله با دژنراسیون ماکولا در افراد دیابتی
میتواند راه موثر و آسانتری برای پیشگیری از نابینایی باشد.قطره چشمی، بجای تزریق دارو برای
معالجه عارضه های چشمی بیماری دیابت درمانهای فعلی برای رتینوپاتی بسیار ناخوشایند، پرهزینه و وقت گیر هستند زیرا بیمار باید برای انجام این نوع از درمانها به مطب متخصص چشم یا کلینیک های چشم پزشکی مراجعه کند.
تحقیقات در این زمینه با دریافت کمکهای مالی اخیر، گستردهتر خواهد شد
اما محققان امیداورند که این قطرهی چشمی در طی ۵ سال به مرحلهی آزمایشات بالینی برسد.