اگر می خواهید رفتار بد کودک خود را اصلاح کنید هرگز به وی پاداش ندهید و برای ساکت کردن وی از دادن چیزهایی که دوست دارد به آن ها برسد خودداری کنید تسلیم لجبازی فرزندتان نشوید و با برخی رفتارهای ویژه مخالفت خود را به وی ابراز کنید.
بیشتر والدین در مورد تکرار رفتار بد کودک‌شان سوال می‌کنند و دنبال راه‌حلی برای این مشکل هستند. وقتی کودک با گریه و سر‌و‌صدا والدینش را کلافه میکند تا به خواسته‌اش برسد، آن‌ها چه عکس العملی باید داشته باشند؟ به سه قانون زیر توجه کنید:
*به رفتار خوب کودک‌‌تان پاداش دهید و این کار را بلافاصله و چندین بار انجام دهید.
*ناخواسته به رفتارهای بد او پاداش ندهید و برای بعضی رفتارهای بد او تنبیه‌های بسیار ملایم مثل محروم کردن از چیزی را در نظر بگیرید.موقعی که به رفتار کودک پاداش داده می‌شود اگر آن پاداش را قطع کنید در اصطلاح به آن «خاموشی» گفته می‌شود. خاموشی همان تقویت رفتار است. بچه ها برای صحبت کردن، لباس پوشیدن، دادن اسباب بازی به همدیگر و انجام کار‌های کوچک باید توجه و انواع پاداش را از والدین خود دریافت کنند و مورد تشویق قرار بگیرند. پاداش در تقویت رفتار مطلوب و مثبت تاثیرگذار است. پاداش شامل لبخند زدن، بغل کردن، نوازش کردن، بوسیدن، تحسین کردن و تماس‌چشمی است. توجه یا صحبت‌های محبت‌آمیز، کار‌های آسانی هستند و این خیلی خوب است که کودکان وقتی یک کار خوب انجام می‌دهند، تحسین شوند به خاطر اینکه کودکان برای رفتارهای خوب‌شان به پاداش احتیاج دارند. والدینی که در لبخند زدن، بغل کردن و تحسین کردن خسیس هستند، از تاثیر پاداش دادن به رفتار درست کودک شان غافلند.
*اگر کودکی اتاقش را تمیز میکند یا با انجام کار‌های کوچک به والدینش کمک میکند باید از او قدردانی شود تا در آینده هم به انجام آن‌ها ادامه دهد.تحسین کردن در صورتی برای تقویت رفتار کودک موثر است که آن رفتار‌خاص را تحسین کنیم و نه خود او را. مثلا وقتی کودک اتاقش را تمیز و مرتب میکند باید به او بگویید که اتاقش خیلی خوب و تمیز شده، چراکه خیلی موثرتر از این است که بگویید تو دختر یا پسر خوبی هستی.
