فرهنگ شریف از استادان پیشکسوت موسیقی کشورمان است که متاسفانه به دلیل ابتلا به بیماری سپسیس جان خود را از دست داد. این هنرمند به نام کشورمان با عفونی شدن ناگهانی ریه هایش بستری و با پیشرفت این بیماری در بدنش از دنیا رفت.
فرهنگ شریف نوازنده تار و مدرس پیشکسوت موسیقی ایرانی به دلیل ابتلا به عفونت شدید در ناحیه ریه، در سن ۸۵ سالگی درگذشت. این موسیقی‌دان پیشکسوت و صاحب سبک، مدتی به دلیل انتشار عفونت در خون و درگیر شدن ریه‌هایش در بیمارستان بستری بود.
فرهنگ شریف، متولد ۱۳۱۰ و از نوازندگان سرشناس و برجسته ایران و صاحب سبک تار است. وی جزو یکی از تک‌نوازان و بداهه‌نوازان سرشناس موسیقی ایرانی است و کار همنوازی با خوانندگانی مانند اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری، تاج اصفهانی، غلامحسین بنان، محمدرضا شجریان را در کارنامه کاری خود داشته‌است. وی در چند فستیوال بین‌المللی از جمله فستیوال موسیقی برلین هم توانست ساز تار را به خوبی به جهانیان بشناساند. این استاد موسیقی، چند سالی را هم در دانشگاه‌های مطرح آمریکا به امر آموزش موسیقی مشغول بود.
خیلی از ما با برخی از شایع‌ترین انواع بیماری‌ها مانند سپسیس آشنا نیستیم. بهتر است بدانید وقتی که بدن به عفونت و التهاب باکتریال به طور طبیعی واکنش نشان دهد، سپسیس اتفاق می‌افتد. در سپسیس، باکتری‌ها سمی تولید می‌کنند که باعث انتشار وسیع التهاب در ارگان‌های بدن می‌شود و درجه حرارت بدن فرد، فشار خون و عملکرد ریه‌ها و دیگر ارگان‌ها به سرعت تغییر می‌کند.
شیرخواران زیر ۲ماه، بیشتر مستعد عفونت خون (sepsis) هستند زیرا سیستم ایمنی آنها هنوز به قدر کافی جهت دفع برخی از منابع عفونی، رشد نکرده است. همچنین این بیماری در افرادی که سیستم ایمنی آنها به وسیله بیماری‌های مزمن به مخاطره افتاده است هم شایع‌تر است.
بی اشتهایی و اشکال در غذا خوردن، تب (بالای ۳۸درجه) یا گاهی پایین آمدن غیرطبیعی درجه حرارت بدن، ناتوانی و سستی و بی‌ارادگی، لتارژی (بی‌تفاوت و نمی‌شنود)، کاهش تن صدا (مثل گرفتگی صدا)، تپش قلب و تغییرات ریتم قلب، تنفس سریع یا دیسترس تنفسی و آپنه (سیکلی که به مدت ۱۰ثانیه تنفس قطع می‌شود) از شایع‌ترین علایم ابتلا به این بیماری محسوب می‌شوند.
از آنجا که باکتری در ریه، روده‌ها، مجاری ادراری و مثانه، سمی تولید می‌کند که به سیستم ایمنی بدن و ارگان‌ها و بافت‌های بدن، حمله می‌کند، می‌تواند بسیار خطرناک باشد زیرا در صورتی که درمان نشود، بر روی کلیه‌ها، ریه‌ها، مغز و گوش، اثرات خطرناک و گاهی مرگ‌باری خواهد گذاشت؛ درست مانند اتفاقی که برای استاد شریف افتاد.
