بیماران مبتلا به امراض قندی بهتر است از عوارض جانبی این برای بدنشان پیشگیری کنند. بیماری گاستروپارزی از بیماری های مزمنی است که می تواند سلامت گوارش افراد دیابتی را در خطر قرار دهد. تاخیر در تخلیه معده، نام دیگر این بیماری در سیستم گوارشی می باشد.
اگر بیماری دیابت به‌خوبی کنترل نشود، می‌تواند روی هر عضوی از بدن، از جمله دستگاه گوارشی، تاثیر منفی بگذارد. اختلالات معده، روده، کبد و پانکراس، همگی می‌توانند به‌علت بیماری دیابت به وجود بیایند و فرد بیمار را آزار بدهند. سیستم پیچیده‌ای از عصب‌ها و هورمون‌ها وجود دارد که به معده اجازه می‌دهد تا غذا را هضم کند. دیابت در طولانی‌مدت می‌تواند روی عصب‌هایی که نقش مهمی در گوارش دارند، تاثیر منفی بگذارد و درنتیجه به بیماری گاستروپارزی منجر شود.
بیماری گاستروپارزی یا تاخیر در تخلیه معده، معمولا باعث حالت‌هایی مثل تهوع، استفراغ، درد شکمی و نفخ می‌شود. براساس گزارشی که Gastroenterology and Hepatology در سال ۲۰۱۰ میلادی ارائه کرد، حدود ۴۰ درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، به بیماری گاستروپارزی مبتلا می‌شوند. آسیب‌های عصبی ناشی از دیابت می‌توانند به بیماری ریفلاکس نیز منجر شوند. اگر که ریفلاکس شدید درمان نشود،می‌تواند باعث شکل‌گیری التهاب در مری و درنهایت دشواری در بلعیدن مواد غذایی شود. روده‌های بزرگ و کوچک نیز می‌توانند تحت تاثیر بیماری دیابت قرار بگیرند. در درجه اول همین آسیب عصبی ناشی از دیابت است که به‌عنوان مسئول شکل‌گیری عوارض روده‌ای در اختلالات روده شناخته می‌شود. وقتی که سطح قند خون به‌صورت مزمن بالا می‌ماند، عصب‌ها و بافت‌های دیگری که حرکت مواد غذایی را درون دستگاه گوارش کنترل می‌کنند، ملتهب می‌شوند.
