لبو خوشمزه ترین و خوش رنگ ترین خوراک زمستانی
زمستان که می شود , دیدن چرخ دستی لبو فروش ها یک دنیا نوستالژی را برایمان زنده میکند . کودکی و قدم های کوچکی که دست در دست پدر یا مادر برمی داشتیم , زمستان هایی که بس ناجوانمردانه سرد بودند , گرمای لبو های روی چرخ دستی , هر رهگذری را به خود جذب میکرد شیطنت های کودکی و قرمز کردن لب ها با لبو …. و لبوهایی که نه فقط دهان , که دست و دندان و همه جان مان را سرخ می کردند !
لبو که در واقع همان چغندر پخته است , ریشه گیاهی باستاتی است و آن طور که شواهد تاریخی نشان میدهند , انسان از ۴ هزار سال پیش در منطقه مدیترانه مشغول کشت چغندر بوده و احتمالا از همانجا راهش را به بابل و بعد هم به چین پیدا کرده , چرا که هزاران سال است در طب باستانی چینی مورد استفاده قرار می گیرد
لبو فقط خوشگل و خوشمزه نیست !کلی خاصیت دارد و برای هر چیزی که فکر کنید خوب است : هم برای تقویت سیستم ایمنی بدن , هم برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماریها . یعنی از کم خونی , سوء هاضمه , یبوست , اختلالات کلیوی , اختلالات کیسه صفرا گرفته تا بیماری های قلبی و حتی سرطان را می توان با مصرف مرتب لبو از خود دور کنید .
چغندر که رنگ قرمزش را مدیون ماده ای به نام بتاسیانین است , یک دنیا آنتی اکسیدان دارد و سرشار از اسید فولیک است , برای همین نه تنها به سلامت عاطفی و روانی افراد کمک میکند , بلکه برای مادران باردار و و شیر ده نیز مفید است . این نکته را هم بدانید که چغندر خام بیشتر از پخته اش خاصیت دارد و همه خواصش بی کم و کاست نصیب بدنتان می شود , پس تا حد امکان آن را به صورت خام میل کنید یا آب چغندر خام را بگیرید و نوش جان کنید
یک چغندر خوب باید ….
از آنجا که چغندر یک ریشه خوراکی است , باید بتوانید نوع خوبش را انتخاب کنید که پوسیده یا فاسد نشده باشد , بنابراین سعی کنید چغندری را انتخاب کنید که کوچک , جوان , دارای ریشه سفت و محکم بوده و پوستش صاف باشد ؛ چرا که وجود هر گونه لک روی سطح چغندر و نیر نرم بودن آن , فساد و خرابی آن را نشان میدهد . ضمن اینکه چغندر پیر , معمولا گردنی باریک دارد و شیارهایی رویش دارد که نشان میدهد بافتی سفت و استخوانی دارد , پس قابل خوردن نیست
