اکثر افراد سالمند به خاطر بیماری زوال عقل دچار مشکلات گفتاری می شوند . برای درمان این عارضه بهتر است از گفتاردرمانی کمک بگیرند تا بتوانند از پیشرفت این عارضه ها در بدنشان پیشگیری کنند. اختلالات حافظهای در مبتلایان به زوال عقل امری رایج و شایع است.
جلسات گفتاردرمانی معمولا به افراد مبتلا به سکتههای مغزی توصیه میشود اما تحقیقات اخیر نشان داده این درمان در افراد مبتلا به بیماریهای زوال عقل نظیر آلزایمر نیز مفید است. به دنبال سکته یا ضربههای مغزی ناحیهای مربوط به زبان در مغز آسیب میبیند و فرد بیمار دچار مشکلاتی در گفتار یا فهم زبان میشود. این مشکل در عرض چند جلسه گفتاردرمانی رفع میشود.
محققان میگویند در برخی افراد مثلا مبتلایان به بیماری آلزایمر یا آفازی پیشرونده میتوان حتی قبل از شروع مشکلات گفتار و زبانی، از گفتاردرمانی به عنوان روشی پیشگیرنده استفاده کرد. آفازی پیش روند یا APP نوعی بیماری تحلیل برنده اعصاب مغز است که از هر ۱۰۰ هزار نفر ۵ نفر را درگیر میکند. این بیماری کورتکس پیشانی و تامپورال را درگیر کرده و بر زبان تاثیر منفی میگذارد.
در آلزایمر نیز دقیقا بعد از بروز اختلالات حافظهای اختلالات گفتاری آغاز میشود. این بیماران کلمات را فراموش میکنند و به ناچار کلمات مشابه یا جملاتی را جایگزین آنها میکنند مثلا ممکن است به جای کلمه «قاشق» از «وسیلهای که با آن غذا میخوریم» استفاده کنند. به همین دلیل متخصصان پیشنهاد میکنند با بروز علائم این نوع بیماریها، فرد سالمند حتما به گفتار درمانگر نیز ارجاع داده شود تا جلوی عوارض گفتاری ناشی از این بیماریها گرفته شود.