درد مفاصل با استفاده از داروهای ضد دیابت
در مطلب زیر در مورد عوارضی که داروهای ضد دیابت میتوانند بر افراد داشته باشند صحبت شده که مهم ترین عوارض آن بوجود آمدن درد مفاصل در فرد می باشد.
یکی از شایع ترین پرسش های دیابتی ها، پرسش درباره انواع داروهای ضددیابت است. بیشتر دیابتی ها دوست دارند بدانند کدام دارو جدیدتر است و کدام دارو کم عارضه تر.
منظور از قرص های جدید ضددیابت، داروهای نسل جدیدند که در حال حاضر در بازار (در ایران و خارج از ایران) وجود دارند. در این مطلب، از ذکر نام تجاری (برند) دارو خودداری و به ذکر نام ژنریک داروها اکتفا می کنم. البته بدیهی است که انتخاب نوع دارو به عهده پزشک معالج شما است و این اطلاعات صرفا جهت بالا بردن سطح آگاهی عمومی شما در این زمینه است.
قرص های ضددیابت صرفا به منظور کنترل قند خون در دیابت نوع ۲ مصرف می شوند. درمان دیابت نوع ۲ در درجه اول، اصلاح شیوه زندگی است؛ چون دیابت نوع ۲، اساسا یک بیماری وابسته به شیوه زندگی است.
اگر اصلاح شیوه زندگی، مقدور یا موثر نباشد؛ آن گاه باید از داروهای خوراکی ضد دیابت استفاده نمود و اگر این داروها هم نتوانند قندخون را کنترل کنند و یا دیابت نوع ۲، با عوارض همراه شود آن گاه ناچار هستیم به جای قرص از انسولین استفاده کنیم.
بیمارانی موفق هستند که از همان ابتدا با اصلاح شیوه زندگی خود از حداقل دارو استفاده کنند و خود را وابسته به داروها نکنند. کنترل وزن، الگوی تغذیه صحیح، تحرک جسمانی، ورزش، ترک سیگار، کنترل فشار خون و ترک عادات و رفتارهای پُرخطر، می تواند ما را از داروهای ضد دیابت نوع ۲، بی نیاز کند.
قرص‌های ضد دیابت، بدون استثنا دارای عوارض جانبی هستند. داروهای ضد دیابت پُرمصرف به گروه‌های زیر تقسیم می شوند:
داروهای ضد دیابت، داروهایی هستند که برای پایین آوردن گلوکز در بیماری دیابت استفاده می‌شوند. به جز انسولین، اگزناتید، لیراگلوتاید، پرالینتاید همه این داروها خوراکی هستند و بنابراین با اسامی داروهای هایپوگلایسمیک خوراکی یا ضدهایپرگلایسمی خوراکی نیز نامیده می‌شوند. تفاوت‌های اساسی بین داروهای ضد دیابت وجود دارد و انتخاب هر یک بر اساس ماهیت و مرحله بیماری است.
انواع
دو گروه اصلی این داروها شامل داروهای تحریک کننده ترشح انسولین و داروهای کاهش دهنده مقاومت به انسولین هستند.
سولفونیل اوره
بای‌گوانیدین
تیازولیدایندیون
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اعلام کرد استفاده از بعضی داروهایی که به‌طور گسترده برای درمان دیابت نوع ۲ تجویز و استفاده می‌شوند، درد شدید مفاصل در بعضی بیماران ایجاد می‌کنند. این داروها مثل سیتاگلیپتین، لیناگلیپتین و آلوگلیپتین، از نوع بازدارنده DPP-۴ هستند و میتوانند
به تنهایی تجویز شوند یا به صورت ترکیبی همراه با متفورمین استفاده شوند. بازدارنده‌های DPP-۴ از طریق افزایش مقدار انسولین بدن بعد از خوردن وعده‌های غذایی، با دیابت نوع ۲ مبارزه می‌کنند. مسئولین این سازمان معتبر می‌گویند که نتایج جدید آنان به معنای منع مصرف یا قطع مصرف این داروها نیست،
بلکه این بیماران باید بدانند که اگر احساس درد در مفاصل‌شان دارند و احساس دردشان تکرار می‌شود، حتما با پزشکان معالج‌شان مشورت کنند و این مسئله را با آنان در میان بگذارند. به نظر این متخصصان اگر دردهای مفصلی ناشی از مصرف این داروها کاهش پیدا نکند، در صورت لزوم باید زیر نظر پزشک، مصرف این داروها را قطع کرد.
