تاثیر معلم و خانواده ها در زمینه کودکان دیابتی : دانش آموزان دیابتی باید قند خود را در فواصل مختلف کنترل کنند و زمان مشخصی برای خوردن غذا داشته باشند تا بتوانند همانند دیگر دانش آموز ها از یک زندگی درسی طبیعی بهره ببرند. نکته مهم ایجاد تعامل درست بین این دو دسته از دانش آموزان است . معمولا به خاطر ناآگاهی دانش آموزان ممکن است برای آن ها جای سؤال باشد که چرا دانش آموزان دیابتی باید مرتباً مواد قندی مصرف کند یا انسولین به خودش تزریق کند.
اگر تعالیم درستی به دانش آموزان در مدارس در این زمینه داده شود, آنها نمی‌توانند به جای مسخره کردن یگدیگر, نقش یک حامی را داشته باشند و به دوستشان در این راه کمک کنند و حتی در مواردی چیزی جدید از او بیاموزند. این گونه دانش آموزان یاد می گیرند تا خوراکی هایی را که برای سلامتی دوست شان مناسب نیست به او تعارف نکنند. معمولاً افزایش قند خون در کودکان و نوجوانان در مدرسه رخ می‌دهد و این دلیلی جز رعایت نکردن برنامه غذایی درست برای آنها ندارد
تاثیر معلم و خانواده ها در زمینه کودکان دیابتی :
خانواده ها ترس را کنار بگذارند
نقش اول زندگی کودکان مبتلا به دیابت را خانواده‌های آن بازی می‌کنند. خانواده‌ها باید بدانند که یک کودک دیابتی در خانه دارند و باید اید شرایط را برای آنها فراهم کنند و د انش شان را در این زمینه گسترش دهند و قطعاً هیچ پدر و مادر دوست ندارد که کودکش مبتلا به دیابت شود و برای یک عمر انسولین تزریق کند, بنابراین بیشتر والدین از واقعیت فرار می‌کنند و نمی‌خواهند راه حلی برای ترس های شان پیدا کنند اما باید بدانند برخورد آنها با این بیماری و نحوه آشنا کردن دیگران با کودکشان می‌تواند راهگشای خیلی از مسائل باشد. آن ها بایدبه عنوان والدین, معلم و مسئولان مدرسه را از این موضوع آگاه کنند. این آگاهی رسانی به دانش آموز کمک میکند تا در شرایط بهتری درس بخواند
عوارض کنترل نکردن قند خون
اگر دانش اموزان دیابتی در هفت روز هفته به درستی قند خون خود را کنترل نکنند , ممکن است حوادث مرتبط با دیابت برای آن ها در مراکز آموزشی اتفاق بیفتد . خیلی از والدین این موضوع را به مدرسه اعلام نمیکنند و سعی پر پنهان کردن آن دارند و همین باعث نگرانی این کودکان می شود و نمی خواهند در مقابل هم کلاسی های خود تاتوان و ضعیف دیده شوند .
معمولا بیشتر کودکان دیابتی با افزایش قند خون مواجه اند و اگر این افزایش قند خون کمی بالاتر از دویست و پنجاه باشد میتواتند عوارض جبران ناپذیری را برای آن ها داشته باشد و در این موارد دانش آموزان ممکن است مصرف انسولین خود را فراموش کرده و یا پرخوری کرده باشد و قند خون او از کنترل خارج شده و باعث مشکلات متعدد مانند تشنکی , خشکی دهان ,اشتهای بالا , تهوع , تاری دید و تکرر ادرار برای او شود .
این عوامل کارکردهای شناختی و توانایی های دانش آموزان را تضعیف میکند و تاثیری مستقیم بر سیستم یادگیری او می گذارد . در ا ین موارد باید به دانش آموزان آموزش دهیم تا قند خون خود را کنترل کند و در چنین مواردی حتما به مسئول بهداشت مدرسه خود اطلاع دهند واگر قند بالای ۲۵۰ باشد ازکودک تست ادراری گرفته می شود . این اتفاق باعث کمبود آب در بدون او شده , پس باید بگذارینم تا او آب بنوشد و از سیستم سرویس بهداشتی استفاده کند . همچنین باید قندخون هر یک ساعت مجددا چک شده تا از کاهش آن اطمینان حاصل شود
نقش معلم در این زمینه چیست
توصیه پزشکان به معلم ها درباره دانش آموزان دیابتی این است که به دانش آموزان دیابتی اجازه دهند تا قند خون را چک کرده و اگر برای ثبت تست نیاز به کمک داشتند به آنها کمک کنند. در صورت پایین آمدن قند خون معلم ها مربیان ورزش به دانش آموز اجازه دهند تا چیزی بنوشند یا از مواد قندی قابل جذب استفاده کنند. علاوه بر این, نباید دانش آموز دیابتی را از ورزش کردن منع کرد اما می‌توان راه درست ورزش کردن مختص دیابتی‌ها را به او آموزش داد برای این که فعالیت ورزشی شدید ممکن است باعث افت قند در آن ها شود. در آخر معلم‌ها باید بدانند که, هرگز نباید دانش آموزی که دچار افت قند خون شده را به تنهایی به منزل بفرستند. حتماً باید با خانواده آنها هماهنگ شده تا با کمک هردوی آن ها راه های درمانی انجام شود
