از موارد استفاده از ایزوترتینوئین چه میدانید؟ این نوع دارو کمک زیادی به درمان آکنه پوستی میکند البته عوارض جانبی مخصوص به خود را در بردارد از جمله می توانیم به سندروم روده تحریک پذیر اشاره کنیم. رفع چینوچروکهای پوستی و لکههای تیره از مزایای استفاده از این دارو به شمار می روند.
دو نوع عمده از رتینوئیدهای طبیعی وجود دارند که در پزشکی از آنها استفاده میشود. نوع اول، ایزوترتینوئین است که قبلا با نام تجاری آکوتان به بازار عرضه میشد. این نوع از رتینوئیدها، نوعی داروی خوراکی هستند که توسط پزشکان برای افرادی تجویز میشوند که مبتلا به آکنههای شدید هستند و نمیتوانند آکنهها را با استفاده از درمانهای موضعی یا داروهای آنتیبیوتیک درمان کنند.
اگرچه استفاده از ایزوترتینوئین برای مدیریت آکنه خیلی موثر است اما عوارض جانبی جدی هم دارد، از جمله بروز اختلالات مادرزادی در زنان بارداری که از این دارو استفاده میکنند. ایزوترتینوئین میتواند باعث افسردگی و در برخی موارد نادر، باعث بروز افکار خودکشی شود. در حالی که برخی مطالعات نشان میدهند ایزوترتینوئین میتواند بیماری روده تحریکپذیر را بدتر کند،اما مطالعات دیگری هستند که تاثیر این دارو روی بیماری روده تحریکپذیر را تایید نمیکنند. تریتینوئین، نوع دوم رتینوئیدها است که در قالب نوعی ویتامین A موضعی برای درمان آکنه تجویز میشود. بهعلاوه اینکه برای کاهش آسیبهای ناشی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید هم استفاده میشود.
تریتینوئین بهعنوان نوعی محرک عمل میکند که منجر به گردش سریعتر سلولهای پوستی میشود و درنهایت باعث میشود که سلولهای پوستی پیر سریعتر بمیرند و از بین بروند. تریتینوئین کمک میکند تا آکنه زودتر همراه با سلولهای پوستی پیر ناپدید شود. با اینکه استفاده از تریتینوئین، بروز چینوچروکهای پوستی و لکههای تیره روی پوست را به حداقل میرساند، اما مکانیسم آن هنوز بهطور کامل کشف نشده است.