تازه کاران و اجرای منظم تمرینات پیلاتس

 تازه کاران و ورزش پیلاتس

اجرای منظم تمرینات پیلاتس: همان  گونه که قبلا   گفتیم یادگیری ورزش  پیلاتس کار آسانی نیست  ولی منفعت ها و آثار  مفید  آن از همان  ابتدا بواسطه کسانی که تازه این ورزش را شروع کرده اند و در ابتدای راه هستند مشاهده و احساس می شود. مثلا با تمرکز بر مکانیسم بدن، نشستن و برخاستن، صاف تر و استوارتر و راه رفتن موزون تر می شود.

پس از چند ماه اجرای منظم تمرینات پیلاتس، صاف تر می ایستید موزون تر راه می روید و به طور طبیعی شکمتان را تو می دهید. به نحوی که حتی اگر یک کیلوگرم هم کاهش وزن نداشته باشید مردم مرتب در مورد رژیم غذایی تان سوال خواهند کرد. حالا اگر چند کیلویی هم وزن کم کنید دیگر می توانید عضلات میان تنه، شانه، پشت و بازوهای خود را ببینید. پیلاتس به ویژه روی عضله  عمقی شکمی که شاید در سایر تمرینات ورزشی مثل حرکات قدرتی مورد بی مهری واقع شود، کار می کند.

پیلاتس به ویژه برای دوندگان، دوچرخه سواران، کاربران رایانه و بینندگان دائمی تلویزیون که بدنشان به خم شدن به جلو تمایل زیادی دارد، توصیه می شود. می توان به تاثیر مثبت پیلاتس در تقویت عضلات میان تنه و بهبود کلی هماهنگی اعضای بدن نیز اشاره کرد.

اجرای منظم تمرینات پیلاتس شاید تاکنون متوجه شده باشید که پیلاتس برای کسانی که هدفشان فراگیری و مهرات یابی سریع است چندان مناسب نیست. کسب مهارت در پیلاتس، یوگا و سایر حرکات جسمی/ ذهنی به دوره های آموزش طولانی نیاز دارد.

حتما توجه کرده اید که در بعضی حرکات بعضی از عبارات مرتب تکرار می شود. در زیر به توضیح عباراتی که احتمالا از مربی خودتان هم می شنوید می پردازیم:

  • شکمتان را تو بدهید. این جمله به مفهوم کشیدن دل و روده به دخل یا حبس کردن نفس نیست تنها با حرکتی ملایم، شکم را به داخل می کشید یا آن را منقبض می کنید. با اینحرکت ناف به سمت بالا و ستون فقرات کشیده می شود و احساس بلندتر و باریک تر شدن به شما دست می دهد. این وضعیت بدنی سبب ثابت ماندن تنه و حمایت از ستون فقرات در حین اجرای حرکات می شود. ضمنا مطمئن می شوید که روی عضله ی مورد نظر کار می کنید.

اجرای منظم تمرینات پیلاتس: فرض کنید شلوار جینی پوشیده اید که یک سایز کوچک است: وقتی شکم را تو می دهید مثل این است که شلوار را دو سایز کوچک تر کرده اید.

  • صاف بایستید. مجبور نیستید مثل سرباز خبردار بایستید اما سینه را جلو بدهید و سر را کاملا وسط دو شانه نگه دارید.

فرض کنید نخی به جناغ سینه تان وصل است و شخصی بالای سر شما آن را به آرامی بالا می کشد.

  • چانه را به قفسه ی سینه نزدیک کنید. چانه ی خود را تا جایی که فاصله اش تا سینه به اندازه ی مشت بسته ی شما باشد پایین بیاورید. این حرکت مهره های گردن و ستون فقرات را در یک امتداد قرار می دهد. اگر چانه را بیش از اندازه عقب ببرید یا به سینه نزدیک کنید فشاری مضاعف بر گردن تان وارد خواهید کرد.

به اشتراک بگذارید: پینترست تلگرام تامبلر لینکدین ایمیل

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.