ژل جادویی برای ترمیم بافت آسیب دیده بدن : تصادف راننگی , جراحات جنگی و عمل های جراحی گاهی زخم هایی روی بافت نرم بدن ایجاد میکنند که بزرگتر از آن هستند که بدن بتواند آنها را ترمیم کند . حالا پژوهشگران در حال کار روی یک نانو فیبر تقویت شده اند که میتواند ماهیچه های از بین رفته با بافت های هم بند را به وسیله ساخت یک داربست و به کارگرفتن سلول های ترمیم گر بدن احیا کند. تاکنون تیم پژوهشگران این ماده را فقط روی موش ها و خرگوش ها آزمایش کرده اند اما اگر بر روی انسان هم خوب باشد , میتواند به جراحان ترمیمی یک راه ساده و سریع بدون ایجاد زخم برای کمک به بیمارانی ارائه بدهد که نیاز به بازسازی بافت های از دست رفته دارند .
از دست دادن بافت ها یک مشکل همه گیر در پزشکی بالینی است جراحان می توانند بافت های مناطق دیگر بدن را برای باز سازی قسمت های آسیب دیده جابه جا کنند اما این کار آسیب روحی برای بیماران و از دست دادن قسمت دیگری از بدن را در پی دارد . جراحان هم چنین میتوانند ایمپلنت های مصنوعی در بدن قرار بدهند . اما واکنش سیستم ایمنی بدن باعث می شود در اطراف آنها زخم های ضخیمی برجای بماند .
نانوفیبرهایی از پلیمرهای تجزیه پذیر زیستی
حالا محققتن در دانشگاه جان هاپکینز روش بهتری پیدا کرده اند . آنها ابتدا نانوفیبرهایی از پلیمرهای تجزیه پذیر زیستی به نام ” پلی کاپرولاکتون ” ساختند که برای دهه ها در بخیه های قابل جذب استفاده می شدند سپس آنها این فیبرها را با پوششی از مولکول های لنگری پوشاندند که می توانند به مولکول های اسید ها پالورانیک متصل شوند . این اتصال ژنی ایجاد میکند که مانند بافت نرم انسان قابل ارتجاع است همانطور که میلگرد بتن را تقویت میکند این ژل هم کمی به نانوفیبر نیاز دارد تا سخت شود . این میزان کم از ژل هنوز روزنه هایی دارد که سلول ها می توانند به راحتی از آنها عبور کنند . به گفته دکتر ” ساشنک ردی ” جراح ترمیمی در دانشگاه جان هاپکینز , نمونه های ۳D شباهت قابل توجهی به ساختار سلولی بدن که همان داربست طبیعی برای بافت های سالم است , دارند
