تاثیر ویتامین D بر بیماری ام اس
مطلب زیر در مورد بیماری ام اس صحبت شده است و همچنین تاثیراتی که ویتامین D و گرما میتواند بر تشدید بیماری ام اس وداشته باشد مطالب جالبی در زیر ارائه شده است.
مطالعات نشان می‌دهند که ویتامین D در بیماری ام‌اس نقش دارد، اما دقیقا روشن نیست که چطور این نقش را ایفا می‌کند. براساس گزارشی که محققان دانشگاه هاروارد ارائه کرده‌اند، بیماری ام‌اس در مناطقی که از خط استوا دورتر هستند، شیوع بیشتری دارد. براساس گزارشی که محققان در مجله Neurology منتشر کرده‌اند،
سطح بالای ویتامین D واقعا میتواند خطر عود کردن این بیماری را کاهش دهد. بنابراین اگر مبتلا به ام‌اس هستید و می‌خواهید سطح ویتامین D بدن را به حد مطلوبی برسانید، باید غذاهای غنی از ویتامین D بیشتری بخورید، به‌اندازه لازم در معرض نور خورشید باشید و با پزشک درباره مصرف مکمل‌های ویتامین D صحبت کنید.
برخی عوامل، به‌ویژه گرما، می‌توانند شرایطی را ایجاد کنند که علائم بیماری ام‌اس برای یک دوره کوتاه خودش را نشان بدهد، بدون اینکه یک دوره عود کردن کامل شکل بگیرد. آب‌وهوای گرم میتواند تا حدی تاثیر منفی بگذارد که باعث بروز دوره‌های بی‌ثباتی
کوتاه‌مدت، خستگی و علائم دیگر شود. در واقع، به‌محض اینکه فرد در وضعیت آب‌وهوایی خنک قرار بگیرد، علائم نیز ممکن است فروکش کنند. بنابراین در روزهایی که هوا خیلی گرم است، حتما در خانه بمانید و دمای داخلی خانه را خنک نگه دارید.
اِم‌اِس یا اِسکلُروزِ چندگانه (به انگلیسی: Encephalomyelitis disseminata یا Multiple sclerosis) که با نام اختصاریِ اِم‌اِس یا MS شناخته می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب دیدگی در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند میتواند اختلال ایجاد می‌کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ جسمی شود. ام‌اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عودِ مرحله‌ای (به شکل برگشتی) یا در طولِ زمان (به شکل متناوب) اتفاق می‌افتد. ممکن است در بین عود، نشانهٔ بیماری به کلی از بین برود؛ با این وجود مشکلاتِ عصبیِ دائمی بویژه با پیشرفتِ بیماری در مراحلِ بعدی به طورِ مداوم اتفاق می‌افتد. اگرچه علت بیماری مشخص نیست اما مکانیزمِ اصلیِ آن آسیب زدن توسط سیستم ایمنی بدن و یا اختلال در سلول‌های تولیدکنندهٔ غلافِ میلین است. دلایل ارائه شده در مورد این مکانیزم‌ها شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی مانند عفونت است. معمولاً ام‌اس بر اساس نشانه‌ها و علائم و نتایج آزمایش‌های پزشکی تشخیص داده می‌شود. پیشترها درمانِ مشخصی برای ام‌اس وجود نداشت تا اینکه محققانِ کانادایی موفق به درمانِ آن شدند. درمان‌های موجود به منظور بهبود عملکرد بدن پس از هر حمله و جلوگیری از حملات جدید صورت می‌گیرد.اگرچه داروهایی که برای درمان ام‌اس تجویز می‌شود اندکی موثرند اما دارای اثرات جانبی هستند و تحمل آن دشوار است. با وجود اینکه شواهدی در مورد اثربخشی درمان‌های جایگزین ام‌اس وجود ندارد، بسیاری از مردم به دنبال آن درمان‌ها هستند. پیش بینی نتیجه دراز مدت درمان بسیار دشوار است، اما نتیجه قابل قبول بیشتر در زنان، افرادی که در سنین پایین‌تر به این بیماری مبتلا شده‌اند، افرادی که در آن‌ها دوره‌های عود مشاهده می‌شود و افرادی که آن‌ها در مراحل اولیه حمله‌های کمی را تجربه کرده‌اند مشاهده می‌شود.
