موضوع انشاء در مورد ۱۳ آبان (روز دانش آموز)
دانش آموزان، گل بوته های تشنه در کنار جویبار این دیارند. آموزگاران، چشمه ساران بهارند و هر مدرسه آب حیات است.
روز دانش آموز فرصتی برای تجدید عهد با قلم،کتاب و دانش است.
دانش آموزی که قدر گوهر خویش را بشناسد و ارزش زندگی و زمان را بداند، مجاهدی است که در سنگر دانش به جنگ با جهل، تاریکی و بی مسئولیتی می پردازد.
دانش آموز متعهد ایرانی باید در کنار درس و علم برای ادب و کردار نیک،سهمی بزرگ قائل شود.
سعادت و آینده درخشان دانش آموز تنها در گرو درس خوب و نمره های عالی نیست، بلکه دانش آموز به چیزهای دیگری مانند معنویت و انسان دوستی نیز باید بی اندیشد.
روز ۱۳ آبان روز شگفتی است روزی که حوادث بزرگ و سرنوشت ساز این ملت را در پیشانی خود حک کرده است و چه عجیب که ردپای ثابت در مقام این حوادث به چشم میخورد.
صبح روز ۱۳ آبان دانش آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند، به سمت دانشگاه تهران حرکت کردند تا صدای اعتراض خود را به گوش همگان برسانند.
این جوانان پرشور گروه گروه داخل دانشگاه شدند و به همراه دانشجویان و گروه های دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجنماع کردند، ماموران ابتدا چند گلوله گاز اشک آور در میان این جمعیت خروشان پرتاب کردند اما، اجتماع کنندگان در حالی که به سختی نفس میکشیدند، صدای خود را رساتر کرده و با فریاد الله و اکبر، لرزه بر اندام ماموران انداختند.
در این هنگام تیراندازی آغاز شد و جوانان و نوجوانان بی گناه یکی پس از دیگری در خون غلتیدند.
به خاطر گرامی داشت یاد و خاطره شهیدان دانش آموز این روز در تاریخ انقلاب اسلامی به نام روز دانش آموز نام گذاری شده است.
انشاء درباره روز دانش آموز
ری سیزده آبان روز شجاعت دانش آموز هایی کـه برای دفاع از آزادی و آرمان های خود جان خودرا در کف دستان خود گرفتند و بـه راه افتادند تا بگویند مـا هستیم. مـن در این انشا نمی‌خواهم سخن بیهوده بگویم. نمی‌دانم آیا مـن هم در آن زمان اگر بجای آن دانش آموز ها بودم چنان کاری می‌کردم شاید. اما این را می‌دانم دیگر چنان دلاورانی در تاریخ ایران پیدا نخواهد شد.
ولی بنظر مـن این کاری کـه آن ها کردند برای مـن کـه هیچ سودی نداشته اسـت و برای جامعه ایران و دانش آموز ها چون جامعه ای کـه بعد از آن ها شکل گرفت همه ی اش شد ستم و فساد و زور مـن بعنوان یک دانش آموز بـه روز سیزده آبان افتخار میکنم اما کاش این همه ی خون ریخته شده وضعیت بهتری برای ایران می ساخت. در پایان انشا خودم می‌خواهم نتیجه بگیرم کـه سیزده آبان روز دانش اموز هست.
اما روز سیزده آبان اتفاق خونین بیهوده ای بود کـه نبیاد اتفاق می افتاد چون انچه آن دانش آموز ها دنبال آن بودند هیچ شد و بـه نتیجه نرسید مرگ همیشه وجود داشته و دارد. اما این‌کـه انسان برای چـه بمیرد هم مهم هست انسان یکبار بدنیا می‌آید و یکبار می میرد. پس باید مراقب باشد بیهوده نمیرد تا مرگی جاودانه و پرافتخار و مفیدی داشته باشد. یاد کشته شدگان روز سیزده آبان را گرامی میداریم.
شجاعت، آزادگی و فداکاری، این ها واژه هایی هستند که تنها مختص به بزرگ تر ها نیستند، گاهی این صفات در وجود کودکان و نوجوانانی کم سن و سال آن چنان پر رنگ می شود که آن ها حتی زندگی شان را نیز فدا می کنند و روز ۱۳ آبان مهر تاییدی ست بر این جمله.
در روز ۱۳ آبان نوجوانان و دانش آموزانی که تحمل دیدن ظلم را نداشتند زندگی شان را در این راه فدا کردند، آن ها در آن روز شجاع ترین و آزاده ترین بودند و برای خواسته ای که داشتند مشت ها را گره کرده و فریاد سر دادند که از ظلم و جور به ستوه آمده اند و خواستار آزادگی و زندگی بهتر هستند آن ها به دنبال عدالت بودند تا همه ی مردم در کنار هم زندگی بهتری را تجربه کنند.
آن دانش آموزان در سال ۱۳۵۷ به همه ی ما آموختند که با سن کم چه کار های بزرگی را می توان انجام داد، آن ها به ما آموختند که می توان تاریخ ساز شد و برای همیشه در یاد ها ماند.
روز ۱۳ آبان مختص دانش آموزانی ست که با خون خود حماسه ساز شدند و مادر هایی که صبح فرزندان شان را با لبخند بدرقه کرده بودند پس از سپری شدن آن روز آن ها را با خون دل و اشک چشم تحویل گرفتند، در آن روز مادران به جای در آغوش کشیدن فرزندی که صبح در نشاط و شادابی کامل به مدرسه فرستاده بودند پیکر بی جان و خونین تحویل گرفتند.
حالا به خاطر فداکاری و ایثار دانش آموزانی که روز ۱۳ آبان سال ۱۳۵۷ با قدم هایی ثابت و استوار در محوطه ی دانشگاه تهران ایستادند و ظلم را نپذیرفتند ۱۳ آبان در تقویم ما روز دانش آموز نام گرفته است.
و هر ساله تقویم ما به ما یادآوری می کند که سال ها قبل دانش آموزان ما برای هدفی ارزشمند در خون خود غلتیدند و به شهادت رسیدند.
