آشپزی و فصل پاییز
نفس های پاییز به نیمه خود رسیده و بادهای خزان نیز تمام تلاش خود را به کار گرفته تا آخرین برگ های به جا مانده روی درختان را بتکاند و جلوه دیگری از قدرت خداوند را به نمایش بگذارد. هر ماه و هر فصلی خاصیت منحصر بفرد خود را دارد و قدرت پروردگار را با شکلی دیگر ظاهر می کند , فرزند دوم پاییز هم از این قاعده مستثنی نیست. این خاصیت ها و ویژگی ها در ابعاد مختلفی تجلی پیدا می کنند که یکی از آنها اتفاقا به آشپزی و به دنیای خوراک ارتباط پیدا میکند
هنر آشپزی
بی شک آشپزی , از موهبت های خداوند است , چرا که این هنر آمیخته با ذوق و مهارت , آرامش را برای فرد همراه دارد . این آرامش به قدری ارزشمند است که حتی بسیاری از خانم های شاغل , با رسیدن به منزل , خستگی طول روز را فراموش می کنند و به سراغ آشپزخانه می روند
شاید یکی از علت های این آرامش , تنوعی باشد که در آشپزخانه با آن مواجه می شوند و هر شی با یک خوراک روح و روان خود را صیقل می دهند
آشپزی و فرهنگ ایرانیان
در واقع , این جزیی از فرهنگ ما ایرانیان است که با گذر از هر فصل و تغییرات آب و هوایی , ذائقه مان نیز تغییر می کند و میل به سرو مواد خوراکی دستخوش تغییراتی می شود که امری کاملا اجتناب ناپذیر محسوب می شود. بعنوان مثال کافی است باد پاییزی کمی سرعت بگیرد و سرمای دلچسبی به جانتان بنشیند , آن جاست که دود برخاسته از کباب کردن جگر در کنار خیابان ها , هوس سرو این خوراک ایرانی را در دلتان می اندازد و دیگر تاب نمی آورید . یا کافیست باران های تند و تیز و گاها رگباری پاییز شروع شوند , هیچ چیز شاید دلنشین تر از قدم زدن زیر باران توامان با خوردن باقالی داغ نباشد
فرهنگ خوراک ایران خوشبخنانه آنقدر غنی است که میتوان تنوع آن را چاشنی آن عنوان کرد .رفت و آمد بخشی از آداب و رسوم مردمان این سرزمین است , با طولانی شدن شب ها در پاییز , شب نشینی ها و دورهمی های شبانه در این فصل بیشتر می شود. هرچند ممکن است این شب نشینی ها مانند گذشته آنقدر شدت نداشته باشد , اما هنوز هم هستند خانواده هایی که با پخت کدو حلوایی , بچه ها و عروس و دامادهای خود را به شب نشینی ساده دعوت می کنند تا فرهنگ کهن این مرز و بوم را زنده نگه دارند
ما بعنوان وارثان این فرهنگ غنی , وظیفه داریم تا در حفظ و احیای آن کوشا باشیم