ارتباط زیاده خوری با استرس

زیاده خوری هم نوعی عادت ناسالم تغذیه ای است که منجر به بروز چاقی و اضافه وزن در مبتلایان می شود. کسانی که با استرس و تنش های مختلف روزمره سراغ مواد غذایی می روند و می خواهند خود را با غذاخوردن آرام کنند در زمره مبتلایان به اضافه وزن قرار خواهند گرفت.

احتمالا می‌دانید که وقتی تحت فشار و استرس هستید، مغز می‌تواند هوس خوردن به مواد غذایی ایجاد کند. در واقع مغز در این موقعیت، هورمون استرس ترشح می‌کند که باعث میل به خوردن می‌شود. یکی از مطالعات اخیر محققان دانشگاه فلوریدا نشان می‌دهد که چربی شکم و ران می‌توانند شرایطی را ایجاد کنند، که مانع فرستادن سیگنال‌هایی می‌شود که مغز می‌خواهد

برای توقف واکنش به استرس ارسال کند. در نتیجه احساس گرسنگی بیشتر می‌شود و فردی که چربی شکم و ران زیادی دارد، بیشتر غذا می‌خورد. به نظر متخصصان، ما باید یاد بگیریم که چطور با این مسئله روبه‌رو شویم، و چطور چرخه استرس و غذا خوردن را متوقف کنیم.یکی از کارهایی که می‌توانید برای کم‌تر کردن این مشکل انجام دهید،

این است که کم‌تر قهوه بنوشید. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که کافئین واقعا می‌تواند واکنش به استرس را بدتر کند، و به همین دلیل بهتر است که از نوشیدنی‌هایی مثل چای گیاهی استفاده کنید که خاصیت آرام‌بخش دارند و خستگی را برطرف می‌کنند. البته نباید اهمیت ورزش کردن و تلاش برای کم کردن چربی شکم و ران را فراموش کرد، چون این کار کمک زیادی به مغز می‌کند تا به‌درستی هورمون استرس را کنترل کند.

هر فردی که چاق است یا به شکلی اختلال خوردن دارد، بخشی از این اختلال وی می‌تواند منشأ روان پزشکی داشته باشد. وی می‌افزاید: حتی این موضوع برای افرادی هم که چاقی ژنتیکی دارند می‌تواند، مصداق داشته باشد. آیتی می‌گوید: افراد چاق برای اصلاح چاقی خود نه تنها نیاز به تغییر شیوه زندگی در تمامی امور خود مانند فعالیت روزانه، مصرف مواد غذایی، تحرکات ورزشی و حتی میزان خواب دارند بلکه به لحاظ روحی باید تغییراتی را در خود ایجاد کنند.

این اضافه وزن و چاقی خود باعث افزایش استرس و متعاقب آن پرخوری افراد می‌شود؛ به عبارت دیگر یک چرخه معیوب پرخوری و اضافه وزن ایجاد می‌شود. تغییر شیوه زندگی ارتباط بین اضافه وزن و چاقی با تشویش و اضطراب، دارای ابعاد گوناگونی است. دبیر انجمن پیشگیری و درمان چاقی ایران از منظری دیگر این ارتباط را مورد ارزیابی قرار داده و می‌افزاید: تشویش و اضطراب به نوبه خود منجر به تغییرات خلقی و افسردگی می‌شود که درمان آن در حیطه وظایف متخصصان علوم رفتاری و روانپزشکان است