اشتباهات والدین قرن بیست و یک

معمولا تا چند سال پیش والدین سعی میکردند روش های تربیتی که خود تحت آن ها بزرگ شده بودند را در مورد فرزندشان اجرا کنند اما اخیرا بیشتر آنها بر این باورند که باید روش های قدیمی را کنار گذاشت و با تکیه بر اصول فرزند پروری نوین در این راه قدم نهاد. تربیت و آموزش فرزندان اصلا کار ساده ای نیست, اما در کنار توصیه هایی که همواره می شنوید و میخوانید بهتر است با بعضی از اشتباهات تربیتی والدین امروزی در قبال فرزاندشان نیز آشنا شوید

زندگی کردن به جای فرزند :

خواستن بهترین ها در زندگی برای فرزند امر تازه ای نیست و همه والدین در تمام عرصه های تاریخی چنین نگرشی دارند اما والدین امروزی به رغم تلاش برای ایجاد بهترین شرایط تربیتی و آموزشی فرزندان گاه در این زمینه شیوه مناسبی را به کار نمیگیرند  حتی به جهت مخالف نیز می روند. بارزترین و شناخته شده ترین بروز چنین رفتاری تحقق آرزوهای دست نیافته والدین در تصمیم گیری فرزندان است. گرچه حمایت و راهنمایی والدین تاثیر انکار ناپذیزی در موفقیت و تحقق اهداف زندگی فرزند دارد , اما تصمیم گیری به جای او اصلا درست نیست. اعمال فشار و تصمیم والدین برای آینده او به شدت میتواند منجر به تضعیف اعتماد به نفس او گردد

حمایت افراطی از کودک :

اهمیت قائل شدن برای امنیت , سلامت و خوشحالی کودک, لازمه رشد طبیعی او و دغدغه های سازنده والدین است اما در این راه نباید به نگرانی و حسابگری افراطی بیانجامد در حقیقت بزرگ شدن کودک در چنین فضایی باعث میشود که او در آینده به بزرگسالان وابسته و با اعتماد و اطمینان پایین نسبت به خود تبدیل شود. در این  مسیر تربیتی والدین باید همواره راهنمایانی  آگاه و هوشیار باشند تا بتوانند فرزند را در جهت تصمیمی گیری های مثبت و سازنده هدایت کند. در بیشتر موارد فراموش میکنیم که فرزند باید زندگی کردن را یاد بگیرد , فرصتی داشته باشد و فرصتی داشته باشد تا زمین بخورد و دوباره روی پای خودش بایستد

مسلما والدینی که ازدوران طفولیت فرزندانشان را با موقعیت خوب وبد زندگی آشنا کرده و به مهارت هایی مانند شهامت نه گفتن , توانایی ارتباط موثر, مهارت حل مسئله و … را به او آموخته اند, قدرت کافی برای مواجهه با  آسیب های گوناگون اجتماعی به فرزند داده اند

انجام وظائف فرزندان

یکی دیگر از اشتباهات به ظاهر پیش پا افتاده اما کاملا تاثیر گذار در زندگی کودکان, مسئولیت پذیری و انجام وظایف به جای آنهاست. اجازه دهید حتی به رغم اینکه تمایلی به انجام کارهایش ندارد اما ملزم به رعایت وظایفش باشد هرگز مسئولیت ها را بر عهده نگیرید البته شما نیز باید صبور باشید و اگر فرزندتان درباره مسئولیت هایی که به او محول کرده اید, اشتباه  داشت, سخت گیری به خرج  ندهید

نقش دوست پس از نقش والدین

برقراری رابطه دوستی با فرزند یکی از جنبه های اصلی تربیت مطلوب و برقراری رابطه عالی والدین و فرزندی است. با این حال این نگرش نباید شما را از نقش اصلی خود یعنی والدین دور کند زیرا دو دوست معمولا به دلیل حفظ این رابطه هر رفتار و کرداری را از طرف مقابل می پذیرند. اما در رابطه والدین و فرزندی باید توجه داشت که در کنار همه این صمیمیت ها  ودوستی ها , فرزندان باید بدانند که بعضی از رفتارها, تصمیمات و اعمال مورد پسند والدین نیست و قطعا نیاز به رفتار قاطع والدین خواهد بود

باج دادن به کودک :

این روزها با رشوه دادن های مکرر والدین برای ترغیب فرزندان به رفتارهای خوب مواجهیم که این مورد را نیز باید جزو شایع ترین اشتباهات دسته بندی کنیم  اگر بچه خوبی باشی برایت شکلات می خرم , اگر تکالیف مدرسه را انجام دهی هر چی دوست داشتی برایت می خرم گرچه شاید این وعده و وعیدها در کوتاه مدت جواب دهد اما به هیچ وجه استراتژی موثری برای تربیت صحیح فرزند نخواهد بود

وقت نگذاشتن برای بچه ها

استرس های روزمره خیلی سریع و جدی بر روابط خانوادگی تاثیر می گذارند.اگرچه مشغله های زندگی مدرن امروز واقعا بزرگترها را درگیر میکند اما کودکان حق دارند تا والدین زمانی از روز را تنها برای حضور در کنار آنها سپری کند. در واقع بیشتر این والدین به اهمیت این مسئله بی توجه هستند و حتی سعی برای گذراندن فرصتی کوتاه اما شاد, موثر و مطلوب در کنار فرزندانشان ندارند در حالیکه مدت بسیار بیشتری را  پس از بازگشت به منزل به تماشای تلویزیون, سرگرم شدن در شبکه های مجازی و…. میگذرانند. شرایط وقتی بدتر می شود که حتی ابراز توجه کودک و تلاش او برای برقراری با والدین نیز بی پاسخ میماند که منجر به  دوری عاطفی عمیق و بی اعتمادی کودک نسبت به والدین را در پی دارد

جر و بحث کردن راجع به تربیت فرزند

مسلما همه پدر و مادرها راجع به شیوه های تربیتی فرزندانشان دارای اختلاف نظر کم بیش جدی هستند نقد مداوم روش های یکدیگر بخصوص در حضور فرزند و اعمال شیوه های گوناگون در روند تربیتی او تاثیر سویی دارد. زمانی که بعنوان مثال یکی  از والدین فرزند را تنبیه میکند و دیگری این روش را رد میکند. فرزند سر در گم می شود و نمیداند که از کدام والد باید تبعیت کند. به همین دلیل همواره صاحبنظران در تربیت کودک تاکید میکنند که والدین در مسیر تربیت باید مانند یک تیم کار کرده تا روابط خانوادگی تحکیم و تقویت شود