برای تشخیص اختلال دوقطبی روش های مختلفی وجود دارد. دمدمی مزاج بودن نیز یکی از نشانه های این عارضه به شمار می رود . این عارضه روحی و روانی در فاز اولیه به سختی قابل تشخیص خواهد بود. گاهی اوقات فاصله زمانی برای تشخیص این عارضه می تواند سال ها به طول بینجامد.
گروهی از محققان دانشگاه نیوساوت ولز در مطالعه اخیرشان به نتایج تازه‌ای درباره اختلال دوقطبی دست پیدا کردند. این مطالعه نشان می‌دهد افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است زمان زیادی را از شروع اولین علائم اختلال تا تشخیص قطعی آن، در انتظار بگذرانند. براساس نتایج این مطالعه، میانگین تاخیر در تشخیص قطعی اختلال دوقطبی ۶ سال است. محققان در این مطالعه جدید، نتایج حاصل از ۲۷ مطالعه پیشین را بررسی کردند که در مجموع شامل بیش از ۹ هزارو ۴۰۰ بیمار می‌شد. بسیاری از بیماران، سال‌ها قبل از دریافت درمان مناسب، با علائم آزاردهنده مختلفی روبه‌رو شده بودند. حتی تاخیر در تشخیص و درمان در بیماران جوان طولانی‌تر از دیگران بود، چون علائمی مثل دمدمی‌مزاجی ممکن است گاهی اوقات توسط والدین یا پزشکان با نوسانات دوره نوجوانی اشتباه گرفته شوند. به گفته اعضای تیم تحقیقاتی، این زمان هدررفته می‌تواند بسامد و شدت عوارض این مشکل روان‌شناختی را بیشتر کند.
متیو لارج، سرپرست مطالعه و استاد روان‌پزشکی دانشگاه نیوساوت ولز در استرالیا، می‌گوید: «درحالی که برخی از بیماران، خصوصا افرادی که مبتلا به روان‌پریشی هستند، معمولا درمان لازم را به‌موقع دریافت می‌کنند، اما تشخیص فاز اولیه اختلال دوقطبی می‌تواند سخت باشد. دلیلش این است که پزشکان گاهی اوقات قادر به تشخیص فاز افسردگی مربوط به اختلال دوقطبی از انواع دیگر افسردگی نیستند».
