خود درمانی یا خودکشی : گاهی یک داروی استامینوفن مثل آبی است ک روی آتش ریخته می شود . گاهی یک قرص رانیتیدین آن چنان جلوی سوزش معده را میگیرد و حال انسان را خوب میکند که انگار از اول می دانسته کجا باید برود . گاهی یک لیوان حاوی عرق نعناع و چای نبات حال دل و روده را مثل اولش میکند که انگار دردی نداشته است. گاهی یک قرص پروفن قوی چنان درد کلیه را آرام می کند که تا حالا چنین آرامشی به خود ندیده است . گاهی دردهای مقطعی با قرص هایی که در همه خانه ها پیدا می شوند , درمان می شوند و تمام اما همیشه این دردها مقطعی نیستند .
دردهای مقطعی و مصرف قرص های مسکن
گاهی به مثابه آتش زیر خاکستر می مانند , می سوزانند و جلو می روند . گاهی دردهای مقطعی می خواهند از یک بیماری بگویند . مثلا سرتان چند روز پشت سر هم درد میکند , حتما یک مشکلی وجود دارد و یک حرفی برای گفتن دارد مثلا معده چند روز پشت سرهم حالش خراب است , حتما یک جایش می لنگد . مثلا کلیه ها تیر می کشند و می سوزند حتما از دردی گله دارند. این درمان های مقطعی , این قرص ها , عرقیات و دمنوش ها گاهی فقط روی آتش را خاموش میکند اما آتش همچنان زیر خاکستر است و یک جایی گر میگرد که نباید . یعنی می سوزاند , جلو می رود و کار به جایی می رسد که دیگر خیلی دیر است. خود درمانی همیشه هم علاج درد نیست گاهی آن قدر خطرناک میشود که پزشکان آن را با خودکشی یکی میکنند
پس همیشه قرص های مسکن چاره و درمان دردهایتان نیستند گاهی وقت ها دردها علائم بیماری هستند که باید به موقع درمان شوند در پست های قبلی درباره عوارض داروهای مسکن در رده های سنی مختلف صحبت کردیم و بعد از این هم مطالبی تکمیلی در این مورد خواهیم داشت امیدوارم مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد
