تاثیرات پرخوری مزمن و عصبی
معمولا زندگی های ناموفق و پرتنش عواقب بسیار زیادی بهمراه دارد که یکی از این پیامدها عصبی شدن زوج می باشد که سریعا به پرخوری روی می آورد و معمولا این پرخوری های عصبی و مزمن پیامدهای بسیاری بدنبال دارد.
بسیاری از زوج‌هایی که در روابط خصوصی با همسرشان به مشکل برمی‌خورند، سریعا به غذا خوردن احساسی روی می‌آورند. این افراد معمولا از غذاهایی استفاده می‌کنند که حاوی کربوهیدرات زیاد و کالری بالایی هستند و ارزش تغذیه‌ای پایینی دارند. متاسفانه آنان حتی در مواقعی که گرسنه نیستند،
باز هم از غذا خوردن احساسی دست برنمی‌دارند. برخی متخصصان می‌گویند که اهمیت ندادن افراد متاهل به سلامتی خودشان یا افزایش وزن آنان، احتمالا نشانه‌ای است مبنی بر این‌که در زندگی مشترک خودشان دچار مشکل شده‌اند و رابطه پُرتنشی را تجربه می‌کنند. آنان معمولا شروع می‌کنند به پُرخوری،
چون این کار نوعی واکنش منفعل-تهاجمی نسبت به رفتارهای مشکل‌ساز همسرشان است. اگر این وضعیت در درازمدت ادامه پیدا کند و غذا خوردن احساسی تشخیص داده نشود یا درمان نگردد، متاسفانه می‌تواند باعث ابتلا به چاقی شود و حتی مشکل اعتیاد به غذا خوردن را به وجود بیاورد.
دعوا کردن زوج‌ها با همدیگر فقط برای زندگی مشترک‌شان مضر نیست، بلکه عواقب ناخوشایندی برای وضعیت ذهنی آنان دارد. مطالعات متعددی نشان می‌دهند که اگر دعوا و نزاع در زندگی مشترک ادامه پیدا کند، به شکل‌گیری بیماری‌های مزمن منجر می‌شود. یکی از این بیماری‌های مزمن، عدم تعادل هورمونی است که به آن خستگی آدرنال می‌گویند.
این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که کورتیزول، هورمون استرس، دائما در بدن ترشح می‌شود. زندگی کردن در فضای پُرتنش می‌تواند ترشح آدرنالین را افزایش دهد و باعث اختلال در فعالیت غده آدرنال شود. متاسفانه، ترشح بیش از حد کورتیزول باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می‌گردد، قند خون را افزایش می‌دهد و التهاب به وجود می‌آورد.
