ورزش هوازی و بی هوازی
با ورزش هوازی، اکسیژن از طریق نفس به عضلات تحویل داده می شود و به آنها انرژی لازم برای ادامه فعالیت را می دهد. اکسیژن با ورزش بی هوازی امکانپذیر نیست. ورزش هوازی نیاز به انرژی دارد وقتی بدن ما ورزش می کند، از گلیکوژن و چربی به عنوان سوخت استفاده می کند.
اگر با افراد ورزشکار سر و کار داشته باشید احتمالا بارها عبارت هوازی یا ایروبیک و حتی قلبی عروقی را در جملاتی مثل هفته ای چهار روز ایروبیک کار می کنم یا باشگاه ما دستگاههای قلبی عروقی فوق العاده ای دارد شنیده اید.ورزش هوازی عبارت است از هرگونه فعالیت مداوم و تکرار شونده ای که با صرف زمان و شدت کافی برای به کار گرفتن قلب و شش ها انجام می شود. برای رسیدن به این مرحله از تلاش بدنی، عضلات بزرگ بدن مثل نشیمنگاه، پاها، پشت و سینه باید درگیر شوند. پیاده روی، دوچرخه سواری، شنا و پله نوردی از ورزش های هوازی هستند.
ورزش هوازی و بی هوازی:
کالری سوزی ناشی از حرکات درگیر کننده ی عضلات کوچک تر بدن مثل کف دست و ساعد کمتر از تمرینات مرتبط با عضلات بزرگ است. البته عوض کردن کانال تلویزیون با دستگاه کنترل از راه دور به ویژه وقتی در دست همسرانی با خلق و خوی خاص باشد نیز نوعی حرکت تکرار شونده و ادامه دار محسوب می شود. اما کالری کمی می سوزاند.
واژه ی ایروبیک به معنای هوازی است.
هنگام انجام دادن ورزش های هوازی بدن به اکسیژن بیشتری نیاز دارد که شش ها باید آن را از هوا جذب کنند و از طریق سیستم گردش خون به عضلات برسانند. اکسیژن را همچون بنزین مورد نیاز اتومبیل در نظر بگیرید وقتی پشت چراغ قرمز توقف می کنید مصرف آن در مقاسیه با زمانی که با سرعت در جاده می رانید کمتر است. بدن شما حین انجام دادن حرکات هوازی به طور مداوم عمل اکسیژن رسانی به عضلات را انجام می دهد.
اگر با شدت زیادی تمرین کنید سرانجام بدن شروع به استفاده از اکسیژن کمتری می کند و شش ها دیگر قادر به جذب اکسیژن مورد نیاز عضلات نخواهند بود. البته در این مرحله هنوز از حال نمی روید دست کم نه در سه دقیقه ی نخست. در چنین شرایط بدن به ناچار شروع به استفاده از ظرفیت محدود خود می کند تا بدون اکسیژن به فعالیت هایش ادامه دهد و تک تک عضلات درگیر فعالیت های بی هوازی می شوند.
پیشنهاد می کنیم جهت تکمیل شدن اطلاعاتتان مطلب زیر را نیز مطالعه بفرمایید:
ورزش های هوازی چه نوع ورزشهایی هستند
