اصول تادیب و تنبیه کردن کودک را میدانید؟ برای تنبیه کردن فرزندتان بهتر است از روش های غیرفیزیکی کمک بگیرید از راهنمایی های مشاورین کمک بگیرید و از آزار و اذیت کردن بی مورد فرزندتان پرهیز کنید، هرگز هنگام عصبانیت فرزندتان را کتک نزنید و سعی کنید رفتار خود را در این موقع کنترل کنید.
تلاش برای تادیب و تنبیه کردن کودک، نوعی واکنش از سوی پدر و مادر نسبت به بدرفتاری‌های کودک است. یک کودک زمانی باید منتظر تنبیه باشد که انتظارات لازم برای اصلاح کردن رفتارهایش را برآورده نکند. با این‌حال، آزار و اذیت کردن کودک معمولا غیرقابل پیش‌بینی است و در تقابل با تادیب و تنبیه قرار می‌گیرد. کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند،معمولا نمی‌دانند که چه چیزی واقعا پدر و مادر آن‌ها را راضی میکند. این در حالی است که در تنبیه کردن کودک، انتظارات کاملا روشن هستند.
در آزار و اذیت کودک، قواعد و عواقب اصلا روشن نیستند و کودک نمی‌داند که چه رفتاری به حمله فیزیکی والدین منجر خواهد شد. همه پدرها و مادرها عصبانی می‌شوند و گاهی اوقات در مواقع عصبانیت، فرزندشان را تنبیه و تادیب می‌کنند. اما تمایل قلبی بیشتر والدین در تنبیه کردن این است که به فرزندشان کمک کنندو به او آموزش دهند تا بتواند انتظارات والدین را به بهترین نحو برآورده سازد. متاسفانه پدرها و مادرهایی که تنبیه کردن را با آزار دادن اشتباه می‌گیرند، معمولا در مواقع عصبانیت از کتک زدن برای تنبیه کردن کودک استفاده می‌کنند و از حمله فیزیکی برای اثبات قدرت خودشان به کودک کمک می‌گیرند. فراموش نکنید که هرچقدر والدین عصبانی‌تر باشند، شدت آزار و اذیت کردن آن‌ها بیشتر خواهد شد.
