حمایت عاطفی مادر از اهمیت زیادی برای سلامت روحی و جسمی کودک برخوردار است. حضور در کنار مادر و حمایت جسمانی او از کودک باعث افزایش اعتماد به نفس در خردسالان خواهد شد و می تواند به آن ها در پشت سرگذاشتن مشکلاتشان کمک کند.
نقش غریزه مادری را می دانید؟ افراد جامعه معمولا زمانی به «غریزه مادری» اشاره می‌کنند که می‌خواهند تلاش سرسختانه مادر برای محافظت از فرزندانش را توضیح دهند. البته بعضی افراد اصلا به چنین غریزه‌ای باور ندارند و فکر می‌کنند که این تصور در باورهای عامیانه یا اسطوره‌ها ریشه دارد. روان‌شناسان، حتی روان‌شناسان مدرن و معاصر، امروزه به این نتیجه رسیده‌اند که «غریزه مادری»، وجود دارد و یک پدیده واقعی است. روان‌شناسی علاوه بر این نکته مهم،نشان می‌دهد که چنین غریزه‌ای حتی توسط فرزندان تقویت می‌شود. واکنش طبیعی کودک به موقعیت‌های ناشناحته یا ترسناک می‌تواند به یک خواست اصلی ختم شود: پیش مادر بودن.
افرادی که در جایگاه مادر قرار می‌گیرند، با یک مسئولیت مهم مواجه هستند. در واقع، مادرها باید احساس امنیت کودک را از نظر جسمی و روانی تامین کنند. وقتی که کودک تحت حمایت جسمانی مادر قرار می‌گیرد،از جمله مواجه شدن با حالت‌هایی مثل در آغوش گرفتن یا بوسیدن، از حضور فیزیکی مادر کاملا مطمئن می‌شود و احساس میکند که مادر همیشه در کنار او است. هرچقدر سن فرزند بیشتر می‌شود و زندگی او پیچیدگی بیشتری پیدا میکند، شیوه حمایت مادرانه نیز به حالت حمایت عاطفی نزدیک‌تر می‌شود. در این شرایط، مادرها معمولا درباره مشکلات با فرزندشان صحبت می‌کنند و او را تشویق می‌کنند که مشکلات را پشت سر بگذارد.
