از برخی داروها برای درمان بیماری‌های التهابی روده (IBD) استفاده می شود می خواهیم به بررسی تاثیر این دارو و عوارض جانبی آن ها بر بیماران مبتلا به این عارضه اشاره کنیم. به راهنمایی های پزشکی در این زمینه دقت کنید.
روش‌های درمانی مختلفی برای بیماری‌های التهابی روده (IBD) وجود دارند که براساس نظر پزشک، تجویز می‌شوند. بنابراین هیچ کس نمی‌تواند بدون نظر پزشک، اقدام به مصرف دارو برای درمان IBD کند. استفاده از داروهای ضدالتهابی به‌عنوان اولین گام در درمان IBD شناخته می‌شود. این داروها، التهاب در دستگاه گوارش را کاهش می‌دهند، ولی با عوارض جانبی زیادی همراه هستند. از میان داروهای ضدالتهابی خاصی که برای درمان IBD استفاده می‌شوند،می‌توان به سولفاسالازین و کورتیکواستروئیدها اشاره کرد. گروه دوم از داروهایی که برای درمان IBD به‌کار می‌روند، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی نام دارند.
این داروها از حمله سیستم ایمنی به روده و بروز التهاب در آن جلوگیری می‌کنند. این گروه دارویی شامل داروهایی است که مانع از فعالیت TNF می‌شوند. TNF، نوعی ماده شیمیایی است که توسط سیستم ایمنی تولید می‌شود و باعث التهاب می‌گردد. TNF اضافی در خون به‌طور عادی سرکوب می‌شود،اما افزایش سطح آن در بدن افراد مبتلا به IBD می‌تواند به التهاب بیشتر منجر شود. البته داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی می‌توانند با عوارض جانبی زیادی همراه باشند، از جمله خارش و عفونت. علاوه بر داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و داروهای ضدالتهابی، از بعضی آنتی‌بیوتیک‌ها نیز برای از بین بردن باکتری‌هایی که می‌توانند علائم IBD را تحریک یا تشدید کنند، استفاده می‌شود.
