خوابگردی در سنین پایین با برخی مشکلات روحی پدید می آید کابوس های وحشتناک و خرو پف می توانند باعث خوابگردی شما شوند. سعی کنید استرس کودکتان را کنترل و درمان کنید تا خوابگردی وی برطرف شود.
محققان کانادایی میگویند در صورتی که والدین کودکی خوابگرد باشند احتمال ابتلای کودک به این اختلال ۷ برابر میشود. محققان پس از زیر نظر گرفتن دو نوع اختلال خواب یعنی خوابگردی و کابوس متوجه شدند این مسائل ژنتیکی است و در صورتی که یک والد دچار اختلال خواب باشد احتمال بروز همان مسئله در کودک سه برابر و اگر هر ۲ والد دچار باشند احتمال ۷ برابر میشود. محققان در راستای اثبات این مسئله بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۱ عادات خواب ۱۹۰۰ کودک ۵/۱ تا ۱۳ ساله را زیر نظر گرفتند. طبق مشروح نتایج تحقیقات که در مجله Jama منتشر شده است، ۱۰ سالگی پیک اختلال خوابگردی و ۲ و ۵/۱ سالگی زمان اوج کابوسهای شبانه است. میزان شیوع خوابگردی در کودکان حدود ۱/۲۹% و شیوع کابوس همراه با خروپف حدود ۲/۵۶% است. محققان کانادایی روسی و ایرلندی همچنین دریافتند ۳/۱ کودکانی که در ۵/۱ سالگی دچار کابوسند در ۱۰ سالگی دچار خوابگردی میشوند.
خوابگردی جزو اختلالات خوشخیمی است که مشکلی را برای کودک و بزرگسال ایجاد نمیکند و فقط امن کردن منزل، ضرورت دارد. لزومی به کنترل بچهها نیست و فقط خوابگردها باید در محیط امنی قرار گیرند تا از بروز حادثه برای آنان جلوگیری شود. معمولا یک دوره کوتاه دارد که به طور دقیق نمیتوان مشخص کرد چه مدت طول میکشد اما پس از اتمام دوره فرد به سر جای خود برگشته و میخوابد. در مورد حرف زدن در خواب هم که شامل جیغ زدن و صحبت کردن میشود بعد از اتمام خواب عمیق و شروع مراحل دیگر خواب این اختلال به پایان میرسد. آمار دقیقی در مورد شیوع حرف زدن در خواب و اختلال خوابگردی وجود ندارد اما حرف زدن در خواب شیوع بالاتری دارد. معمولا اختلالات خواب جنبه فامیلی و خانوادگی دارند و در سایر افراد درجه اول نیز ممکن است دیده شود. همانطور که گفتیم، استرس بهطور خاص موجب تشدید این اختلال میشود. اگر چند ساعت بعد از خوابیدن، فرزندتان را در حالت خواب و در حین راه رفتن دیدهاید تعجب نکنید، چرا که این اختلال در میان برخی کودکان دیده میشود. خوابگردی مسالهای شایع در بین کودکان است، با این حال اغلب خوابگردها فقط گاهی این کار را انجام میدهند و با رسیدن به سنین نوجوانی معمولاً خوابگردی از بین میرود