متابولیسم و عضله سازی:
سوخت و ساز بدن با کنترل وزن ارتباط دارد سرعت کالری سوزی بدن بستگی به عوامل مختلفی دارد برخی از انها ارثی است و همچنین سوخت و ساز بدن مردان بیشتر از زنان است بیشتر مردم، میزان متابولیسم بدن پس از ۴۰ سالگی تغییر میکند
متابولیسم و عضله سازی:متابولیسم واژه ای است که هیچ گاه از مد نمی افتد. در باشگاه های ورزشی در فروشگاه های مواد غذایی و داروخانه ها به انواع پودرهای مکمل و قرص ها و گیاهان دارویی با تبلیغات فراوان در مورد تاثیر صرد درصد آنها در بالا بردن متابولیسم بر می خوریم. باید بدانید که هیچ یک از این ادعاها صحت ندارد و موثرترین روش برای بالا بردن متابولیسم عضله سازی از طریق انجام دادن تمرینات قدرتی است.
چطور این کار را انجام دهیم؟
متابولیسم و عضله سازی: ابتدا به چند تعریف می پردازیم: متابولسیم عبارت از مقدار کالری ای است که بدن در هر لحظه و برای تامین سوخت مورد نیاز خود می سوزاند هم در حین تماشای تلویزیون و هم در حال دوچرخه سواری اما بسیاری از مردم فقط متابولیسم استراحت را در نظر می گیرند
یعنی کالری مورد نیاز بدن برای انجام دادن فعالیت های حیاتی. مغز، قلب، کلیه و سایر اندام های داخلی بدن هر ۲۴ ساعت شبانه روز در حال فعالیت اند و تارهای عضلانی بدون وقفه خود را بازسازی می کنند. تحقق یافتن این فرایند مستلزم وجود انرژی لازم به شکل کالری برای زندگه نگه داشتن شماست.
در درجه ی اول سرعت سوخت و ساز بدن بستگی به حجم توده ی غیر چربی بدن یعنی عضلات، استخوان ها، خون، اندام های داخلی و سایر بافت ها دارد. هر چه حجم توده ی غیر چربی بیشتر باشد بدن به انرژی بیشتری برای انجام دادن فعالیت ها نیاز دارد. پس باید تا احد امکان عضله سازی کنید. البته که نمی توانید حجم مغزتان را افزایش دهید اما قطعا می توانید بدنتان را عضلانی تر کنید و نخستین گام برای این کار تمرینات قدرتی با وزنه است.
متابولیسم و عضله سازی: حرف آخر:
بالا رفتن متابولسیم در اثر ورزش های قدرتی تاثیر زیادی دارد به خصوص اگر با کاهش وزن مصرف کالری را کم کرده باشید. رعایت رژیم غذایی به تنهایی می تواند حجم عضلات را هم مانند چربی بدن کاهش دهد. پس مناسب ترین راه برای حفظ عضلات بالا بردن متابولیسم کاهش چربی بدن و تمرینات قدرتی است.
می خواهیم درباره مطالبی غرور آفرین صحبت کنیم. ورزش های هوازی مقادیر زیادی کالری می سوزانند اما کار با وزنه عضلات را می سازد، شکل می دهد، تقویت و مستحکم می کند. شاید قهرمان دو ماراتن بتواند مسافتی طولانی بدود اما با داشتن قفسه ی سینه فرو رفته و بازوانی لاغر و بی قواره بله طور عادی توجه هیچ شخصی را جلب نمی کند.
تارهای عضلانی در نتیجه ی بی تحرکی، ضعیف می شوند و شکل خود را از دست می دهند. اگر نمونه عضله ی شخص فعالی را زیر میکروسکوپ نگاه کنید تارهای عضله کاملا در هم تنیده شده اما تارهای عضله ی غیر فعال به مواد ژلاتینی شباهت دارد. عضلات شل اصلا ظاهر زیبایی ندارند. اگر عضله شکمی شل باشد وظیفه ی نگهداری اعضای داخلی را به خوبی انجام نمی دهد و به همین سبب شکم بزرگ تر و برآمده تر به نظر می رسد.
تمرین با وزنه بدن شما را در شرایط مناسب تری قرار داده ظاهر متناسب تری به آن می بخشد. وقتی که عضلات شکمی و کمرری قوی داشته باشید صاف تر می ایستید و حتی بدون کاهش وزن هم باریک تر و متناسب تر به نظر می آیید.
