پیلاتس کلاسیک: این حرکات ورزشی مشتمل بر ورزش های تخصصی با مدلی کاملا مشابه است. برخی از مربیان سنتی به همان حرکات سنتی اکتفا می کنند که بواسطه ژوزف پیلاتس انجام شده و آن را ترجیح داده اند. البته این منظور را نمی رساند که تمرینات در طول زمان هیجان انگیزتر و دشوارتر نشده اند. حرکات پایه با تغییرات متعدد به شکل متنوع تری اجرا می شوند. بسیرای از مربیان، پیلاتس کلاسیک را آموزش می دهند و در پایان به حرکاتی با اهداف خاص می پردازند. مثلا در حالی که یستاده اند روی عضله ی شکمی با ستون فقرات کار می کنند. بیشتر کلاس های پیلاتس بدون استفاده از موسیقی برگزار می شود تا مربی صدای تنفس و دست زدن شاگردان را که برای ریتم گرفتن حرکت است کاملا بشنود.
هزینه ی این کلاس ها متفاوت و گاه گران تر از حق عضویت ماهانه ی یک باشگاه ورزشی تمام می شود. در بعضی از باشگاه های ورزشی پیلاتس بدون دریافت مبلغ اضافه بر شهریه آموزش داده می شود.
تمرین با دستگاه
تمرینات پیلاتس را می توانید با کمک دستگاه هایی با نام های جالبی مثل کادیلاک و ریفورمر انجام دهید. بعض از انواع خانگی این دستگاه ها نیز در بازار موجود است. دستگاه کادیلاک شامل یک سری فنر، تسمه، دیرک و میله است. دستگاه ریفورمر بیشتر شبیه نیمکت بدن سازی با فنر، تسمه و بالشتک های جورواجور است. بسیاری از حرکات دقیقا همان حرکات پیلاتس روی تشک است که از تسمه و بند برای ماندن در وضعیت صحیح و کشش بیشتر بدن استفاده می شود.
نخستین جلسات کار با تجهیزات پیلاتس می تواند احساس غریبی در شما ایجاد کند. تسمه ها را با نیروی بازو می کشید و ناگهان تمام بدن به سمت جلو حرکت می کند یا اینکه خودتان را آویزان از تسمه ها و کمربند در چند تری یک تشک ضخیم در هوا معلق می یابید. پس از هماهنگی کامل مغز و بدن برای اجرای حرکات است که متوجه تاثیر عمیق تمرینات بر بدن خود می شوید.
در صورت امکان یکی دو بار با دستگاه های پیلاتس کار کنید. تجربه ای هیجان انگیز که در عین حال می تواند مایوس کننده باشد. هیجان انگیز زیرا به توانایی های بدنتان در حرکت در زوایای مختلفی که حتی تصورش را هم نمی کردید پی می برید مایوس کنده چون حرکاتی را کشف می کنید که باید قادر به اجرای آنها باشید اما شرایط بدنیتان اجازه ی آن را نمی دهد.
