خونریزی داخلی خونریزی است که در داخل بدن رخ می دهد هنگامی که یک رگ خونی آسیب دیده است. خونریزی های بسیار جزئی مانند عروق خونی کوچکی که در نزدیکی سطح پوست دیده می شوند، معمولا شایع هستند و معمولا فقط با یک کبودی جزئی بروز می کند.
اما خونریزی های بزرگ و کنترل نشده تهدید کننده زندگی هستند و یکی از دلایل اصلی مرگ در سراسر جهان است.
علائم خونریزی داخلی
یکی از دلایلی است که خونریزی داخلی بسیار خطرناک است به این خاطر است که خونریزی به خودی خود قابل مشاهده نیست.
همانطور که خون برای عملکرد تقریبا هر عضو و نوع بافت بدن بسیار مهم است، از دست دادن خون سبب ایجاد طیف گسترده ای از علائم می شود.
علائم خونریزی متوسط و شدید داخلی عبارتند از:
√ سرگیجه
√ سردرد که اغلب شدید است
√ اسهال، اغلب یک رنگ تیره، قهوه ای یا سیاه ضعف عمومی
√ خستگی
√ درد عضلانی و مفصلی، درد و ضعف
√ فشار خون پایین تر از حد نرمال
√ سردرگمی، از دست دادن حافظه و یا عدم تمرکز
√ بی حسی
√ مشکلات بینایی، اغلب تاری دید
√ درد شکمی، اغلب به اندازه کافی شدید ببه همراه تهوع و استفراغ
√ درد قفسه سینه
√ تنگی نفس
√ خون در ادرار
√ کبودی، معمولا در اطراف محل خونریزی
خونریزی بسیار شدید می تواند علائم خطرناکی را که در عرض چند دقیقه ایجاد می شود، عموما پس از آسیب های شدید ایجاد می شود.
علائم خونریزی بسیار شدید عبارتند از:
√ فشار خون بسیار پایین
√ ضربان قلب سریع
√ عرق، پوست مرطوب است که اغلب با لمس خنک می شود
√ استفراغ خونی
√ کاهش میزان ادرار
√ از دست دادن هوشیاری
√ نشت خون از چشم ها، گوش ها یا بینی
√ نارسایی ارگان های بدن
√ کما
علل خونریزی داخلی
هر چیزی که باعث آسیب رساندن به دیواره های خونی گردد، منجر به خونریزی می شود. برای شکاف جزئی، بدن می تواند یک لخته یا پلاگین از پروتئین ها و گلبول های قرمز تولید کند تا بافت شکسته را درمان کند و خونریزی را متوقف کند.
با این حال، آسیب های قابل توجهی نمی تواند توسط یک لخته متوقف شود، به این معنی که رگ های خونی به پمپ خون به فضای اطراف یا اندام ها ادامه می دهند.
اما خونریزی نیز می تواند به علت عوامل آسیب زننده به دیواره رگ های خونی در طول زمان باشد و یا با روند لخته شدن مقابله کند. این عوامل عبارتند از شرایط خاص پزشکی، داروها و عادات شیوه زندگی.
علل احتمالی و عوامل خطرساز برای خونریزی داخلی و خارجی عبارتند از:
√ آسیب جزئی
√ فشار خون بالا یا بلند مدت
√ داروهای کاهش دهنده خون
√ شرایط لخته شدن ژنتیکی
√ کورتیکواستروئیدها
√ آنتی بیوتیک ها
√ داروهای ضد افسردگی
√ دیابت یا سطح قند خون کنترل نشده
√ کمبود آب در طولانی مدت
√ سیگار کشیدن
√ مصرف بیش از حد یا مزمن الکل
√ استفاده از مواد مخدر غیر قانونی
√ داروهای محرک مانند قرص های رژیم غذایی
√ داروهای ضد انعقاد
√ سکته مغزی یا حمله قلبی
√ کبد، کلیه، و یا شرایط طحال
√ سرطان
√ ترومبوز ورید عمقی (DVT)
√ شرایط گوارشی
بیماری های دستگاه گوارش که ممکن است باعث خونریزی داخلی شوند عبارتند از:
√ گاستروانتریت
√ کولیت اولسراتیو
√ بیماری کرون
√ بیماری سلیاک
√ بیماری التهابی روده
√ سندرم روده تحریک پذیر
علل بالقوه خونریزی شدید یا ناگهانی عبارتند از:
√ آسیب های ناشی از حوادث مانند تصادفات خودرو، زخم های گلوله ای، ضرب و شتم، سقوط،
√ آمبولی (اشیائی که در رگ های خونی به دام افتاده و جریان خون را کاهش می دهند)
√ استخوان های شکسته
√ آنوریسم
√ عمل جراحی
√ حاملگی خارج رحمی، جایی که جنین در خارج از رحم رشد می کند
تشخیص خونریزی داخلی
تشخیص خونریزی ممکن است بسیار دشوار باشد. در بسیاری از موارد، حتی محل منبع خونریزی ممکن است چالش برانگیز باشد.
برای تشخیص خونریزی داخلی، پزشک معمولا از یک معاینه فیزیکی کامل شروع می کند، در صورت امکان سؤال های مربوط به علائم را مطرح می کند و سابقه پزشکی فرد را بررسی می کند.
اگر یک پزشک متقاعد شود فرد یک خونریزی دارد، فرد را در لیست اولویت برای آزمایشات تشخیصی تصویربرداری مانند CT (CT) یا اسکن رزونانس مغناطیسی (MRI) قرار می دهد تا میزان خونریزی را تعیین و ارزیابی کند .
آزمایش خون و ادرار نیز ممکن است به تشخیص و تایید خونریزی کمک کند. هنگامی که پزشک منبع خونریزی را شناسایی کرده است، ممکن است آنژیوگرافی را در داخل رگ های خونی فرد انجام دهد.
پزشک ممکن است بسته به شدت یا علت خونریزی، الکتروکاردیوگرام (ECG) یا اشعه ایکس را برای ارزیابی آسیب یا جریان خون به قلب تجویز کند.
درمان خونریزی داخلی
درمان خونریزی های جزئی یا خفیف معمولا شامل استراحت و هیدراتاسیون است. به طور معمول، یک لخته توسعه می یابد که موقتا خونریزی را محدود می کند در حالی که رگ های خونی خود را تعمیر می کنند. با گذشت زمان، بافت های اطراف بدن خون اضافی را دوباره جذب می کنند.
درمان خونریزی داخلی متوسط تا شدید شامل تجویز ویتامین K وریدی، پلاسمای خون تازه و پلاکت است.
اخیرا پزشکان شروع به تزریق دوزهای بسیار بالا از ترکیباتی می کنند که لخته شدن را تحریک می کنند و باعث افزایش سرعت ترمیم می شود.
گاهی پزشکان ممکن است مایعات داخل وریدی غنی از الکترولیت ها را به افرادی که خونریزی داخلی دارند، تزریق کنند.
هنگامی که یک فرد در وضعیت نرمال قرار بگیرد و یا دیگر در معرض خطر مرگ نباشد، درمان شامل قرار دادن و توقف منبع خونریزی می شود. بسته به شدت خونریزی، ممکن است جراحی برای ترمیم رگ خونی و حذف خون اضافی ضروری باشد.
تغییرات فیزیوتراپی و شیوه زندگی مانند ترک سیگار یا عدم نوشیدن الکل باعث کاهش آسیب و خونریزی شود.
عوارض جانبی خونریزی داخلی
خونریزی داخلی یک علت اصلی مرگ و میر ناشی از تروما در سطح جهان است.
اگر خونریزی غیرطبیعی، شدید یا مزمن باشد می تواند منجر به نارسایی اندام، تشنج، کما، خونریزی خارجی و در نهایت مرگ شود. حتی با درمان، خونریزی شدید داخلی اغلب کشنده است.
شناسایی و درمان اولیه خونریزی داخلی می تواند خطر عوارض را کاهش دهد و به فرد کمک کند تا بهبود کامل یابد.
مراجعه به پزشک
به جز موارد جزئی، مانند مواردی که شامل رگ های خونی کوچک نزدیک به سطح پوست هستند، خونریزی داخلی نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد.
حتی یک خونریزی کوچک می تواند به سرعت زندگی را تهدید کند. در موارد شدید، خونریزی داخلی می تواند در عرض ۶ ساعت پس از پذیرش بیمار باعث مرگ وی شود.
ترجمه از: فرزانه پاشایی
هرگونه کپی برداری با نام روزنه آنلاین مجاز می باشد
