معمولا بانوانی که از بیماری دیابت رنج میبرند نسبت به دیگر بانوان بیشتر در معرض عفونت های داخلی یا مجاری ادراری قرار دارند در موارد شدیدتر بیماری هایی مانند عفونت‌های پوستی و سرطان ریه می تواند سلامت این افراد را تهدید کند.
بسیاری از زنان مبتلا به دیابت، عفونت‌های مربوط به واژن و مثانه را به‌صورت مکرر و پی‌درپی تجربه می‌کنند، بدون این‌که بدانند که این مشکلات از نشانه‌های ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند. آنان معمولا فکر می‌کنند که مصرف آنتی‌بیوتیک در این وضعیت به‌سادگی عفونت را درمان می‌کند، اما مساله به این سادگی‌ها نیست. مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها،نه‌تنها در میان مبتلایان به دیابت بلکه در کل جمعیت جهان، توانایی‌های دفاعی بدن انسان‌ها را برای مقابله با میکروب‌ها ضعیف کرده است. متاسفانه باید گفت که این مقاومت، عاقبت مرگ‌باری است که در سال‌ها تجویز بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها برای مردم جهان ریشه دارد. زخم‌ها و عفونت‌های پوستی در مبتلایان به دیابت نوع ۲ خیلی آرام و سخت بهبود پیدا می‌کنند.
حتی آن دسته از عفونت‌های پوستی که بهبود پیدا نمی‌کنند، درنهایت می‌توانند فرد بیمار را با قانقاریا مواجه کنند که پایانی جز قطع یک پا یا یکی از اندام‌های دیگر ندارد. به همین دلیل متخصصان تاکید می‌کنند که جلوگیری از شکل‌گیری زخم‌ها در مبتلایان به دیابت، بسیار راحت‌تر و مهم‌تر از درمان این زخم‌ها بعد از شکل‌گیری است، همان‌طور که سیگار نکشیدن بهتر از این است که برای درمان ریه‌ها بعد از ابتلا به سرطان ریه تلاش کنیم!
