متفورمین و بیماری دیابت:در سایت روزنه در این بخش در باره داروی متفورمین خواهیم گفت البته تاثیر داروی متفورمین بر روی باکتری های روده که چگونه بر درمان بیماری دیابت کمک میکند در این مطلب درباره پژوهش جدید درباره داروی متفورمنی بیشتر سخن خواهیم گفت
محققان دانشگاه گوتنبرگ و موسسهی تحقیقات پزشکی Girona دریافتند که باکتریهای روده ی افراد تحت درمان با متفورمین، دچار تغییراتی میشود که به بهبود کنترل قند خون کمک میکند. دانشمندان معتقدند که تأثیر این دارو در کنترل قندخون، شاید نتیجه طبیعی شدن عدم تعادل فلور روده یا dysbiosis باشد که پیش از این ارتباط آن با دیابت نوع ۲، مشخص شده است.
پژوهشهای قبلی نشان داده اند که متفورمین نسبت به سایر انواع
داروهای دیابت بطور کاملاً متفاوتی عمل میکند و موجب ایجاد تغییرات شدیدی در میکروبیوم رودهی افراد تحت درمان میشود.
در این مطالعه که در مجلهی Nature Medicine منتشر شده است،
نویسندگان پیشنهاد نمودند که این تفاوت ممکن است بر اثر بخشی و عوارض جانبی متفورمین تأثیر گذارد.
اگرچه با تأخیری حدود ۲ ماه، جوامع میکروبی روده به حالت عادی برمیگردند،
اما این مقاله نشان داد که میکروبیوم رودهی افراد تحت درمان با متفورمین، بطور واضح با این درمان تطابق مییابد.
درمان دیابت با متفورمین
به طور خاص، به نظر میرسد درمان با متفورمین دارای یک تأثیر مشترک بر
میکروبیوم رودهی افراد تحت درمان است که با افزایش فراوانی گونههای میکروبهای
رودهای خوب و کاهش گونههای کمتر مطلوب همراه است. متفورمین همانند یک فاکتور
رشد سبب افزایش گونههای باکتریهایی میشود که پیش از این نقش آنها در کاهش قندخون،
کاهش چربی احشایی و چربی کل بدن، تعدیل التهاب و نفوذ پذیری روده وهمچنین مقاومت به انسولین مشخص شده است.
متفورمین و بیماری دیابت علاوه بر این، هنگامیکه دانشمندان میکروبهای رودهای
افراد تحت درمان با متفورمین را ( از طریق انتقال مدفوع) به موشهای عاری از میکروب،
پیوند زدند، تحمل گلوکز در این حیوانات به آسانی بهبود یافت.
یکی از مکانیزمهای پیشنهاد شده برای عملکرد متفورمین، پردازش مواد غذایی مانند فلاونوئیدها
توسط جوامع میکروبی تازه تشکیل شده است. ارتباط این ترکیبات با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ بخوبی مشخص شده است.
به طورکلی نتایج این تحقیقات نشان میدهد که پاسخ به متفورمین ذاتاً با میکروبیوم روده مرتبط است،
اما هنوز پرسشهای زیادی دربارهی طبیعت این ارتباط و روش درست برای بررسی آن باقی مانده است، دانشمندان همچنین این احتمال را در نظر گرفتند که ممکن است این اثرات به واسطهی تغییر در عملکرد ژنهای میکروبهای رودهای باشد که ژنوم دوم ما را تشکیل میدهند.