اگزما دیس هیدروتیک یک نوع رایج از اگزما است. این وضعیت باعث می شود که زخمهای کوچکی در انگشتان دست، پا، کف دست، و پاهای فرد ایجاد شود و موجب خارش گردد. این نوع اگزما نیز به نام اگزما وسیکولار، دیس هیدورتیک، اگزما دست و پا و اگزما پالموپلانتر نامیده می شود. در این مقاله، ما به علائم اگزما دیس هیدروتیک همراه با علل و درمان آن نگاهی خواهیم کرد.
علائم
اگزما دیس هیدروتیک سبب ایجاد تاول های کوچک و زخم در دست یا پا می شود. این تاولها اغلب خارش دارند و می توانند دردناک باشند. علائم اگزمای دیس هیدروتیک عبارتند از:
- تاول های کوچک در کف دست یا سمت انگشتان دست
- تاول های کوچک بر روی کف پاها
- احساس خارش یا سوزش در اطراف تاول ها
- عرق کردن در اطراف تاول ها
تاول های ناشی از اگزما دیس هیدروتیک در عرض ۲ تا ۳ هفته عموما از بین می روند. پس از این، پوست ممکن است قرمز، ترک خورده یا خشک شود. از آنجایی که تاول ها می توانند در ناحیه های باز پوست ایجاد شوند، فرد مبتلا به اگزما دیس هیدورتیک در معرض خطر بیشتر عفونت های پوستی مانند عفونت های استاف است. علائم عفونت استاف از جمله موارد زیر است:
- تاولهایی که نشتی دارند
- درد
- پوسته پوسته شدن پوست در برخی مناطق
- پوست متورم شده در برخی مناطق
اگر فرد فکر می کند که پوست او دچار عفونت شده است، باید به پزشک مراجعه نماید.
علل
اگزما دیس هیدورتیک ممکن است ناشی از:
- سطوح استرس بالا
- آلرژی فصلی
- ماندن در آب برای مدت طولانی
- عرق کردن بیش از حد دست یا پا
همچنین ممکن است به دلیل ایجاد واکنش های آلرژیک نسبت به فلزات معینی از جمله نیکل و کبالت ایجاد شود. این فلزات در اشیاء مورد استفاده روزمره، مانند جواهرات و تلفن های همراه، و همچنین در غذاهای خاص یافت می شود.
عوامل ایجاد خطر
عوامل ایجاد خطر احتمالی در اگزما دیس هیدروتیک عبارتند از: افزایش درجه حرارت در ناحیه خارجی بدن مثل پوست یا افزایش دمای محیط، سابقه بیماری های پزشکی یا استرس شدید. طبق گفته انجمن ملی اگزما، زنان دو برابر احتمال ابتلا به اگزمای دیسهیدروتیک را تجربه می کنند. افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله بیشتر احتمال دارد که به این وضعیت دچار شوند.
عوامل خطر شناخته شده برای اگزما دیس هیدروتیک عبارتند از:
- سابقه خانوادگی اگزما دیس هیدروتیک
- سابقه بیماری های خاصی از جمله درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی و تب یونجه
- افزایش دما در فضای باز در فصل بهار یا تابستان
- دوره های شدید استرس
- شغل یا سرگرمی که نیاز به داشتن دست ها و پاهای مرطوب برای مدت زمان طولانی دارد
- فرد مبتلا به درمان ایمونوگلوبولین داخل وریدی نیز در معرض خطر بیشتر اگزما دیسهیدروتیک قرار دارد. این درمان شامل تزریق آنتی بادی های خاص به رگ ها برای کمک به فرد برای مبارزه با ویروس یا باکتری خاص است.
تشخیص
برای تشخیص اگزما دیس هیدروتیک، پزشک یک معاینه فیزیکی پوست را انجام می دهد. همچنین ممکن است سوالاتی در مورد سابقه خانوادگی فرد دچار اگزما، شغل، رژیم غذایی و داروهایی که فرد مصرف می کنند، بپرسد. آزمایش ادرار ممکن است توصیه شود تا مشخص شود آیا آلرژی خاص باعث اگزما شده است. این شامل تست پوست با استفاده از سوزن هایی است که حاوی آلرژن های رایج هستند، از جمله غذاهای خاص، پرنده های حیوانات خانگی، کپک ها و گرده.
با شناسایی محرک های بالقوه، ممکن است پزشک بتواند توصیه هایی را برای کمک به فرد در کاهش بروز علایم اگزمای خود انجام دهد.
درمان اگزما
در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای اگزما دیس هیدروتیک وجود ندارد، اما درمان های بسیاری وجود دارد که می تواند به فرد کمک کند که این وضعیت را کنترل کند. درمان های پزشکی برای اگزما دیس هیدروتیک عبارتند از:
- استفاده از کرم های ضد کورتیکواستروئید بدون سرم برای کاهش التهاب و تحریک پوست.
- مصرف داروهای ضد هیستامین برای کاهش خارش.
- استفاده از کرم های ضد خارش حاوی پرتوکسین، که بیش از حد در دسترس هستند
- تخلیه تاولها: این کار باید توسط پزشک انجام شود، زیرا می تواند خطر عفونت های مضر را افزایش دهد.
- مصرف استروئید خوراکی، مانند پردنیزون، برای کاهش التهاب.
- از روش های در معرض نور قرار گرفتن: نور ماوراء بنفش میتواند علایم بروز اگزما دیس هیدروتیک را کاهش دهد.
تزریق بوتاکس (سم بوتولینوم) همچنین می تواند برای کاهش تعریق بیش از حد استفاده شود، که می تواند اگزمای دیس هیدروتیک را بدتر کند. مهم است که توجه داشته باشید که اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) بوتوکس را بطور خاص برای این استفاده تایید نکرده است.
درمانهای خانگی
نمونه هایی از داروهای خانگی برای اگزما دیس هیدروتیک عبارتند از:
- استفاده از کمپرس سرد برای خشک کردن تاول ها به مدت ۱۵ دقیقه میتواند خارش را کاهش دهد. پس از این، لوسیون یا کرم دارویی استفاده کنید.
- استفاده از کرم مرطوب کننده، به ویژه پس از شستن دست یا گرفتن حمام.
- شستشو پوست اغلب پوست را تمیز می کند و احتمال عفونت های پوست را کاهش می دهد. محدود کردن دوش به ۱۰ دقیقه، اجتناب از آب بسیار گرم و استفاده از مرطوب کننده و یا کرم پس از حمام کمک خواهد کرد که از خشک شدن پوست جلوگیری شود.
رژیم غذایی
اگر این وضعیت به درمان های معمول پاسخ ندهد، پزشک ممکن است توصیه هایی را برای کاهش یا حذف مواد غذایی حاوی کبالت یا نیکل توصیه کند. این احتمال وجود دارد که این فلزات می تواند اگزمای دیسیدروئید را ایجاد کند یا وضعیت آن را بدتر نماید.
نمونه هایی از این غذاها عبارتند از:
- جوانه لوبیا
- کنسرو گوشت، از جمله ماهی تن
- بادام هندی
- شکلات و پودر کاکائو
- لوبیا
- آجیل
- دانه
- سویا و محصولات سویا
اگر فرد آلرژی غذایی خاصی داشته باشد، این می تواند علائم اگزما دیس هیدروتیک را بدتر کند.
عوارض جانبی
اگزما دیس هیدروتیک میتواند در بعضی موارد باعث ایجاد عفونتهای پوستی شود. بنابراین ممکن است نیاز به درمان با استفاده از آنتی بیوتیک ها داشته باشد. زمانی که این نوع اگزما در دوره های متناوب تکرار میشود فرد ممکن است پوستی ضخیم و سخت را در مناطقی که موجب بروز آن شده است، مشاهده کند.
جلوگیری
اجتناب از خارش بدن و نیز استفاده از مرطوب کننده ها پس از دوش گرفتن میتواند از بروز اگزمای دیس هیدروتیک جلوگیری نماید. در حالی که هیچ راهی مطمئن برای جلوگیری از شیوع اگزما وجود ندارد، مراقبت های خوب از پوستف می تواند برای محافظت از پوست در برابر ابتلاهای آینده جلوگیری نماید.
راه های جلوگیری از اگزما دیس هیدروتیک عبارتند از:
- پس از خارج شدن از دوش یا حمام، مرطوب کننده را به طور مداوم استفاده کنید. استفاده از مرطوب کننده می تواند از دست دادن رطوبت و خشکی بیش از حد جلوگیری کند.
- لباس های نرم، لباس های تولید شده از الیاف طبیعی مانند پنبه، اجتناب از پوشش های زمخت یا با محدودیت تنفس پوست، از جمله پشم.
- اجتناب از خارش، زیرا این می تواند پوست را حساس کند و شرایط را بدتر نماید.
- کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن ها، مانند حشرات، حیوانات خانگی و گرده. شستشو حیوانات خانگی با شامپو مخصوص حیوان خانگی می تواند آلودگی مربوط به آلرژی را کاهش دهد. این شامپوها در دسترس هستند.
- استفاده از یک مرطوب کننده، هوا به ویژه هنگامی که هوا سرد و خشک است. رطوبت موجود در هوا، پوست را از خشک شدن محافظت می کند.
